14 Сійӧ шуалӧ, ме пӧ кыпӧда аслым ыджыд керка, вӧча ыджыд жыръяс. Сійӧ вӧчӧ ӧшиньяс, эжӧ керкасӧ сус пуӧн да мавтӧ сійӧс гӧрд краскаӧн.
Ӧтчыд ӧксы шуис Нафан пророклы: «Кывзы, ме ачым ола сус пуысь вӧчӧм керкаын, а Енлӧн кудйыс сулалӧ чомйын».
Крамлысь ыджыд вежӧссӧ пытшкӧссяньыс Соломон эжис кипарис пуӧн, сэсся вевттис медбур зарниӧн, нӧшта мичмӧдіс пальма да чеп серпасъясӧн.
Вензьыны радейтысь радейтӧ мыж, вылӧ кыпӧдчысь усьӧмсӧ корсьӧ.
Медводз град йӧрад уджав, муястӧ вӧч, сэсся керкатӧ лэпты.
Та йылысь тӧдмаліс став войтырыс, Ефремын да Самарияын олысьяс. Найӧ тшапа да ышнясьӧмӧн сёрнитӧны:
Но Оголива ёнджыка на кырсаліс. Сійӧ аддзис стенмӧ серлӧдлӧм серпасъяс, кӧні вӧліны гӧрдӧн мавтӧм калдеяса айулов,
Дзик пыр инісны тайӧ кывъясыс Навукодоносор олӧмын: сійӧс вӧтлісны йӧз дінысь, ӧш моз сійӧ сёйис турун, сылысь вир-яйсӧ кӧтӧдіс лысва. Сылӧн юрсиыс быдмис да лои кутшлӧн борд кодь кузь, а гыжъясыс лоины лэбачлӧн гыжъяс кодьӧсь.
Яков рӧдлӧн вылӧ кыпӧдчӧмыс Меным зывӧк, сылысь изкарсӧ Ме мустӧмта, – висьталӧ Господь Ен Саваоф. – Та вӧсна Ме, Господь Ыджыдыс, кыв сета, мый карсӧ ставнас вӧрӧглы коля.
– Тіянлы ӧмӧй кад овны мичмӧдӧм керкаясын, кор тайӧ крамсӧ пазӧдӧма?
Эдом войтыр кӧ шуас, миянлысь каръяснымӧс пӧ жугӧдӧма-пазӧдӧма, но ми пӧ выльысь лэптам найӧс, Господь Саваоф сэки воча шуас: – Мед найӧ выльысь лэптасны, а Ме жугӧда. Налысь мусӧ нимтасны пеж муӧн, найӧс шуасны войтырӧн, кодӧс Господь ёрӧма пыр кежлӧ.