25 Видзчысь, медым котралігад эн коль кӧмтӧг, медым горшыд дзикӧдз эз косьмы. Но тэ шуин: «Ог кӧсйы кывзыны тайӧс! Меным мусаӧсь мукӧд енъяс, и налы ме юрбита».
Тайӧ сьӧкыд кадас Ахаз ӧксы ёнджыка на мыж вӧчис Господьлы паныд.
Сійӧ вись вайис Дамаскын олысьяслӧн идолъяслы, ӧд чайтіс, мый налӧн енъясыс пасьвартісны сійӧс. Сійӧ шуаліс: «Арамса ӧксыяслӧн енъясыс отсалӧны налы. Ме вись вая налы, и найӧ меным тшӧтш отсаласны». Но найӧ мыжӧ вӧйтісны Ахазӧс да став Израиль войтырӧс.
Господьӧй, Тэ эновтін Ассьыд войтыртӧ, колин Яковсянь чужысьясӧс. Ӧд найӧ унаторйӧ велӧдчисны асыввыв олысьяссянь, филистимсаяс моз найӧ кимӧститчӧны, волысьӧны локтысь йӧзкӧд.
Тэ мудзлін аслад кузь туйысь, но эн шулі, тайӧ пӧ весьшӧрӧ. Тэ пыр ёнмӧдчывлін, эн мудзлы.
Мый тэ шуан, кор Господь пуктас тэ вылын ыджыдавны найӧс, кодъясӧс тэ лыддин аслад ёртъясӧн? Кага чужтысьӧс моз тэнӧ сэки топӧдасны дойясыд.
Ас пытшкад тэ шуан: «Мыйысь менӧ суис тайӧ?» Тэнад лыдтӧм-тшӧттӧм мыжъясыд вӧсна лэптісны тэнсьыд бӧждортӧ, мырдӧналісны-янӧдісны тэнӧ.
Тайӧ войтырыс йылысь Господь тадзи висьталӧ: «Найӧ ветлӧдлӧны, кытчӧ кӧсйӧны, ассьыныс кокнысӧ оз видзны. Но Ме, Господь, мустӧмта тайӧс. Ме ог вунӧд налысь лёк вӧчӧмнысӧ, а мыжда найӧс мыжъяссьыныс».
Но найӧ шуасны тэныд: ”Эн виччысь! Ми кутам овны асланым кӧсйӧм серти, лёк да чорыд сьӧлӧмным серти”».
Ӧнія олысьяс, гӧгӧрвоӧй Господьлысь кывсӧ: Вӧлі-ӧ Ме Израиль войтырлы овтӧминӧн? Вӧлі-ӧ Ме сылы пемыд муӧн? Мыйла Менам войтырӧй шуӧ, ми пӧ мунам, кытчӧ кӧсъям, огӧ пӧ бергӧдчӧй Тэ дінӧ?
Ерусалим, кыпӧдчы Ливан керӧс вылӧ да бӧрд, сыркъялӧмӧн бӧрд Васан ыб вылын, гораа горзы Аварим керӧсъяссянь, ӧд тэнсьыд ёртъястӧ бырӧдӧма.
Бур кадӧ Ме ӧлӧдлі тэнӧ, но тэ шулін, ог пӧ кывзы. Томдырсяньыд тэ тадзи вӧчин, эн кывзы Менӧ.
Сӧмын гӧгӧрво ассьыд мыжтӧ, мый тэ Господьлы, аслад Енлы, паныд кыпӧдчин, котралін мукӧд енъяс дінӧ быд пашкыр пу улӧ, но Менсьым тэ эн кывзысь, – висьталӧ Господь».
Ми водзӧ кутам вӧчны ставсӧ, мый кӧсйысим енэжвывса ӧксы-аньлы. Ми кутам тшынӧдчыны да вайны сылы вина вись, кыдзи ми, миян батьясным, ӧксыясным да юралысьясным вӧчлім иудаса каръясын да ерусалимса уличьяс вылын. Сэки ми пӧттӧдз сёйим-юим, бура олім да шогсӧ эгӧ тӧдлӧй.
Войнас сійӧ ырзӧмӧн бӧрдӧ, синваыс чужӧмбанӧдыс тюрӧ. Сійӧс бурӧдысьыс абу, весиг на пӧвстын, кодъяслы сійӧ вӧлі муса. Ёртъясыс пӧрйӧдлісны сійӧс, кутісны мустӧмтны.
Нёньпом кагаяслӧн горшыс косьмӧ, кывйыс ляскысьӧма горш бердас. Челядь корӧны нянь, но некод налы оз сет.
Ті шуанныд, мукӧд муясын олысь войтыръяс моз ми пӧ пондам юрбитны пуысь да изйысь вӧчӧмторъяслы. Но тадзи оз ло.
Оз кӧ, Ме сійӧс кушӧдз пӧрччӧда, пузчужӧм кагаӧс моз пасьтӧгыс коля. Ме вӧча сійӧс овтӧминӧн, вӧча сійӧс кос муӧн, горш косьмӧмысла сійӧ кулас.
Налӧн мамныс кырсаліс, найӧс чужтысьыс асьсӧ янӧдіс. Сійӧ шуліс: «Муна аслам мусукъяс бӧрся. Найӧ сетӧны меным сёян-юан, вурун да шабді, вый да вина».
Ті шуанныд, Енлы кесъялӧмным пӧ миян весьшӧрӧ. Мый бурыс пӧ вӧлі сыысь, мый ми кутчысим Сылӧн тшӧктӧмъясӧ да ветлім шогалӧмӧн Господь Саваоф водзын.
Батьыс тшӧктас кесйӧгъясыслы: ”Вайӧй медбур паськӧмсӧ да пасьтӧдӧй менсьым пиӧс, чунькытшӧдӧй да кӧмӧдӧй сійӧс.
Озыр морт горӧдіс: ”Ӧвраам батьӧй, ло бур сьӧлӧма ме дінӧ! Мӧдӧд Лазарӧс, мед кӧтӧдас чунь помсӧ да кӧдзӧдас менсьым кывйӧс, ӧд ме мучитча тані би пытшкас”.
Дерт, ми мездмӧмаӧсь нин лача кутӧмным пыр. Но лачаыд кӧ збыльмӧма, сэки сійӧ абу нин лача. Кутӧны ӧмӧй лачасӧ аддзана-лоӧма вылас?
Та вӧсна ті кутанныд кесъявны Господьӧн [тіян Енмӧн] ыстӧм вӧрӧгныдлы тшыгъяліганыд да горш косьмиганыд. Ті пасьтӧг колянныд, тіян нинӧм оз ло. Господь сийӧсалас тіянӧс кӧрт сийӧсӧн, кытчӧдз оз бырӧд тіянӧс.
Мукӧд енъяслы юрбитӧмнас Израиль войтыр скӧрмӧдіс Сійӧс, зывӧкторъяснас дӧзмӧдіс Сійӧс.