17 Эн повзьӧдлы менӧ, сьӧкыд кадӧ Тэ – менам сайӧдчаніныс.
Енлӧн ыджыдалан выныс водзын ме эськӧ эг вермы сулавны, но ме пола Сылӧн мыждӧмысь.
Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Корей пиянлӧн сьыланкыв.
– Господьӧй, Тэ – менам выныс, Тэ – менам изкарыс, менам шог дырйи сайӧдчаніныс. Му помсяньыс локтасны Тэ дінӧ войтыръяс, найӧ шуасны: «Миян батьяслы вичмис сӧмын ылӧгыс – вичмисны идолъяс, кодъяслы весьшӧрӧ юрбитӧны, ӧд таысь нинӧм бурыс абу».
Господьӧй, Тэ – Израильлӧн лачаыс! Тэнӧ эновтысьяс ставныс яналасны, Тэысь кежысьяс бырасны бус вылӧ гижӧм нимъяс моз, ӧд найӧ эновтісны Господьӧс, ловъя ва петанінсӧ.
Бурсиӧма сійӧ мортсӧ, коді лача кутӧ Господь вылӧ, кодлӧн мыджӧдыс – Господь.
Господь равӧстас-горӧдас Сионсянь, Ассьыс гӧлӧс шысӧ сетас Ерусалимсянь. Сэки енэжыс да муыс сыркмунасны. Но Господь доръяс Ассьыс войтырсӧ, Сійӧ видзас Израиль пиянӧс.
Господь – бур, Сійӧ дорйӧ сьӧкыд кадӧ, Сійӧ тӧдӧ Сы вылӧ лача кутысьясӧс.
Та вӧсна босьтӧй Енсянь став вермасянторсӧ, медым тышкасиганыд верминныд водзсасьны лёкыслы паныд да петны вермысьясӧн.