6 Уна лун мысти Господь шуис меным: «Мун Ефрат ю дорӧ да босьт кырта потасысь вӧньтӧ, кодӧс Ме тшӧкті дзебны».
Ме муні Ефрат ю дорӧ да дзеби вӧньӧс Господьлӧн тшӧктӧм серти.
Ме локті Ефрат ю дорӧ да босьті вӧньӧс сэтысь, кытчӧ дзеблі сійӧс. Но вӧньыс вӧлі сісьмӧма, сійӧ нинӧм вылӧ эз нин шогмы.
Ме аддзи, мый херувимъяслӧн юр весьтын вӧлі вевт, а сы вылын сулаліс сапфир изйысь вӧчӧм юралан пуклӧс сяма.
Тайӧ луныс сап пемыдӧн вевттьысьӧма, сійӧс кытшалӧма сьӧд кымӧр да сук ру. Асъя югӧр моз паськалӧ керӧсъяс вылын лыдтӧм-тшӧттӧм да вына войтыр. Татшӧм войтырыс эз на вӧвлы, и некор оз ло.
Ёна пӧжӧмысла йӧзыс сотчисны да лёкӧдісны Енлысь нимсӧ, ӧд тайӧ бырӧданторъясыс вӧліны Енсянь. Но йӧзыс эз бергӧдчыны Енлань да эз ошкыны Сійӧс.