23 Но Господь вочавидзис сылы: «Лӧнь, эн пов! Тэ он кув».
Яков шуис: «Аслам синмӧн Енмӧс аддзылі и ловйӧн коли». Та вӧсна нимтіс тайӧ местасӧ Пенуэлӧн.
Кыпӧдчис шонді. Яков муніс Пенуэлсянь чотігтырйи.
Керка кутысь шуис: «Лӧньӧй, энӧ полӧй. Тіян да батьныдлӧн Ен пуктіс сьӧмсӧ тіян мешӧкъясӧ. А няньысь мынтысьӧм сьӧмнытӧ меным сетісны нин». Сэсся керка кутысь вайӧдіс на дінӧ Симеонӧс.
Господьӧй, енъяс пӧвстын Тэ кодь мӧдыс абу, абуӧсь Тэ моз вӧчӧм уджъясыс.
Сійӧ шуис меным: «Эн пов, тэ муса Енмыслы! Лӧнь олӧм тэныд, ёнмӧдчы!» Кор сійӧ сёрнитіс мекӧд, ме вынсялі да шуи сылы: «Ыджыдӧй, водзӧ висьтав меным, тэ ӧд вынсьӧдін менӧ».
Лӧньлун коля тіянлы. Ассьым лӧньлунӧс сета тіянлы, сійӧ абу муюгыдыслӧн лӧньлун кодь. Энӧ майшасьӧй да энӧ полӧй.
Шойччан лун бӧрын рытнас велӧдчысьяс чукӧртчисны ӧтлаӧ. Иудейяслӧн веськӧдлысьясысь полӧм вӧсна найӧ йигналісны ӧдзӧсъяссӧ. Виччысьтӧг локтіс Исус, сувтіс на шӧрӧ да шуис: «Лӧнь олӧм тіянлы!»
Вежон мысти Исуслӧн велӧдчысьясыс бара вӧліны керкаынӧсь, Фома тшӧтш вӧлі накӧд. Ӧдзӧсъясыс вӧліны йиганаӧсь, но Исус сувтіс на шӧрӧ да шуис: «Лӧнь олӧм тіянлы!»
Ставныдлы, Римын олысьяслы, буралӧм да лӧнь олӧм Ен Батьнымсянь да Господь Исус Кристоссянь. Енмыслы ті мусаӧсь, ті – Сылӧн корӧм вежа войтыр.
Пӧрысь морт шуис сылы: «Эн шогсьы! Лок, ме тэныд ставсӧ сета, мый колӧ. Энӧ узьмӧдчӧй татчӧ карса изэрд вылас».
Гедеон гӧгӧрвоис, мый тайӧ вӧлі Господьлӧн андел, да шуис: «Господьӧй Ыджыдӧй! Курыд шог меным! Ме ӧд аслам синмӧн аддзылі Господьлысь анделсӧ».
Гедеон вӧчис сэні Господьлы висьпуктанін да нимтіс сійӧс ”Яхве-шалом”. Висьпуктаніныс ӧнӧдз сулалӧ Офраын, Авиэзер рӧдлӧн му вылас.