22 Став налӧн лёк вӧчӧмыс мед сувтас Тэнад чужӧмбан водзӧ. Вӧч накӧд сійӧ, мый Тэ вӧчин мекӧд став менам мыжъясысь. Ме дугдывтӧг ойза, менам сьӧлӧмӧй дойысла потӧ.
Нюжӧд Ассьыд китӧ вылісянь, мезды менӧ да лэпты джуджыд ваысь, мезды менӧ локтысь йӧзлӧн киысь.
Мусӧ Тэ весалін, виноградтӧ сэтчӧ вужйӧдін, и сійӧ паськаліс му пасьталаыс.
Став йӧзыслӧн киясыс вынтӧммасны, быдӧнлӧн сьӧлӧмыс пондас тіравны.
Кисьт Ассьыд скӧрлунтӧ войтыръяс вылӧ, кодъяс оз тӧдны Тэнӧ, кисьт Ассьыд скӧрлунтӧ чужанкотыръяс вылӧ, кодъяс оз шыасьны Тэ дінӧ. Найӧ косявлісны Яковлысь рӧдсӧ, пазӧдісны-бырӧдісны сійӧс, куштісны сылысь оланінсӧ.
Но, Тэ, Господьӧй, тӧдан, мый найӧ кӧсйӧны вины менӧ. Эн прӧстит налысь лёк вӧчӧмсӧ, эн вешты налысь мыжсӧ Аслад син водзысь. Найӧс мед лоӧ шыбитӧма Тэ водзӧ, вӧч накӧд Аслад скӧрлуныд серти.
Но тэнӧ бырӧдысьясӧс лоӧ бырӧдӧма, тэнӧ дзескӧдысьясӧс лоӧ нуӧдӧма пленӧ, тэнсьыд мырддялысьяслысь лоӧ мырддьӧма, тэнӧ куштысьясӧс Ме кушта.
Вавилон мед мынтысяс миянӧс дзескӧдӧмысь да дойдалӧмысь, – шуасны Сионын олысьяс. Калдеяын олысьяс мед мынтысясны миян вирысь, – шуасны Ерусалимын олысьяс.
– Шогӧй топӧдӧ менӧ, менам сьӧлӧмӧй бӧрдӧ!
Вылісянь Сійӧ ыстіс би, биыс пырис менам лыясӧдз. Пуктіс менам кок улӧ нальк да кыскыштіс бӧрлань. Сійӧ вӧчис менӧ овтӧм карӧн, став менам олан лунъясӧй тырӧма дойӧн.
Сьӧлӧмным тырӧма дойӧн, синмысь югыдыс кусӧма,
Тадзи кӧ вӧчӧны веж пуыскӧд, косыскӧд мый лоас!»
Вокъяс, кора тіянӧс: энӧ ӧшӧдӧй юрнытӧ, кор ме сьӧкыдала тіян вӧсна, ӧд та пыр вичмӧ тіянлы ошкӧмыс.
Найӧ гораа горӧдісны: «Вежа да збыль Ыджыдӧй! Кор нин Тэ мыждан мувывса олысьясӧс да перъян налысь водзӧссӧ миян вир вӧсна?»