2 Степан шуис: «Вокъясӧй да батьясӧй, кывзӧй! Дзирдлуныслӧн Ен петкӧдчыліс Ӧвраам батьнымлы Месопотамияын, Харанӧ мунтӧдзыс на.
Терах босьтіс аскӧдыс Ӧврам писӧ, Харан пиыслысь Лот писӧ да Сара моньсӧ, Ӧврамлысь гӧтырсӧ. Калдея Урысь найӧ мӧдӧдчисны Ханаан мулань. Но кор воисны Харанӧ, сувтісны сэтчӧ.
Господь шуис Ӧврамлы: «Коль ассьыд мутӧ, рӧдвужтӧ да бать керкатӧ. Ме инда тэныд му – сэтчӧ мун.
Ӧврам босьтіс Сара гӧтырсӧ, вокыслысь Лот писӧ, став эмбурсӧ, йӧзӧс, кодъяс кесъялісны налы Харанын, да мӧдӧдчис Ханаан муӧ. Ханаанӧ воӧм бӧрын
Господь шуис Ӧврамлы: «Ме Господь, коді петкӧдіс тэнӧ Калдея Урысь, медым сетны тайӧ мусӧ тэныд».
Яков юаліс ыж видзысьяслысь: «Вокъяс, ті кытысьӧсь?» Найӧ шуисны: «Харанысь».
Тэ – Господь Ен. Тэ бӧрйин Ӧврамӧс, петкӧдін сійӧс Калдея Урысь, сетін сылы Ӧвраам ним.
Господьлӧн туйясыс бурӧсь да веськыдӧсь налы, кодъяс видзӧны сьӧлӧмас Сылысь тшӧктӧмъяссӧ да йитӧдсӧ, мый Сійӧ кӧрталіс накӧд.
Господьӧй, эн казьтывлы менсьым томдырся мыжъясӧс, эн казьтывлы менсьым лёк вӧчӧмъясӧс, но петкӧдлы меным Ассьыд буралӧмтӧ да бурлунтӧ, эн вунӧд менӧ!
Господьӧй, менам Енмӧй, ме шыаси Тэ дінӧ, и Тэ бурдӧдін менӧ.
Мукӧд войтыръясӧс ӧмӧй мездісны налӧн енъясыс? Менам батьяс бырӧдісны налысь Гозан, Харан да Рецеф каръяс, тшӧтш Телассар муысь Эден карын олысьясӧс.
Видзӧдлӧй Ӧвраам батьныд вылӧ да тіянӧс чужтысь Сарра вылӧ. Кор Ме чукӧсті Ӧвраамӧс, сійӧ вӧлі ныв-питӧм на, но Ме бурсии сійӧс, рӧдмӧді сысянь уна чужысьӧс.
Найӧ чуксасисны ӧта-мӧдныскӧд да сьылісны: «Вежа, вежа, вежа Господь Саваоф, став муыс тырӧма Сылӧн дзирдлунӧн!»
Эн сет миянлы ылавны, но видз миянӧс омӧльысь. Ӧд Тэнад Юралӧмыд, выныд да дзирдлуныд помасьлытӧм. Аминь.
– Ошкӧм Медвылысса Енлы! Му вылын лӧнь олӧм, йӧз костын бур кӧсйӧм!
Кывйыс лоис мортӧн, Сійӧ оліс миянкӧд буралӧм-збыльнас тыр. Ми аддзылім Сылысь дзирдлунсӧ. Сӧмын ӧтка Пиыслы вуджӧ татшӧм дзирдлуныс Батьсяньыс.
Исай шуис тайӧ кывъяссӧ, ӧд сійӧ аддзыліс Исуслысь дзирдлунсӧ да висьталіс Сы йылысь.
«Вокъясӧй да батьясӧй, кывзӧй! Ачымӧс дорйӧм могысь ме кӧсъя мыйкӧ шуны тіянлы».
Тайӧс кылӧм бӧрын фарисейяс да саддукейяс вензьыны пондісны, тадзи чукӧртчӧмаяс юксисны кык пельӧ.
Сэки аркирей юаліс: «Тайӧ тадз?»
Тайӧ муюгыдас юралысьяс пӧвстысь некод эз тӧд Енлысь мывкыдлунсӧ. Тӧдісны кӧ, найӧ эськӧ эз тувъявны дзирдлуна Господьӧс.
Ме кора, мед миян Господь Исус Кристослӧн Ен, дзирдлуныслӧн Бать, сетас тіянлы мывкыдлуныслысь да восьтӧмыслысь Ловсӧ, медым ті верминныд тӧдны Сійӧс.
виччысим вына Енлысь да миян Мездысь Исус Кристослысь дзирдлуна воссьӧмсӧ да шуда лачанымлысь збыльмӧмсӧ.
Пиыс – Енлӧн яръюгыд дзирдлуныс, Сылӧн пертасыс. Пиыс ставсӧ кутӧ Аслас вына кывнас. Аслас вирнас Сійӧ мыськаліс миянлысь мыжъяснымӧс да пуксис Медыджыдыслӧн веськыдладорӧ енэжас.
Эскӧм вӧсна Ӧвраам кывзысис Енмыслысь да муніс кӧсйысьӧм муӧ. Сійӧ эз тӧд, кытчӧ мунӧ, но муніс.
Вокъяс, ті эсканныд Исус Кристослы, миян дзирдлуна Господьлы. Сідзкӧ, энӧ торйӧдӧй йӧзсӧ чужӧм вылӧ видзӧдӧмӧн.
Став войтырыслы Исус шуис: «Господь, Израильлӧн Ен, тадзи висьталӧ: ”Важӧн тіян батьясныд олісны Ефрат ю сайын, сэні оліс тшӧтш Терах, Ӧвраамлӧн да Нахорлӧн батьыс. Найӧ кесъялісны мукӧд енъяслы,
– Господьӧй, Тэ шогман сибӧдны ошкӧм-нимӧдӧмсӧ да вынсӧ, ӧд Тэ вӧчин ставсӧ. Тэнад кӧсйӧм серти вӧчӧма ставсӧ, Тэнад кӧсйӧм серти ставыс олӧ.