16 – Сэсся Ме бӧр бергӧдча да выльысь сувтӧда Давидлысь киссьӧм керкасӧ. Жугласьӧминъяссӧ лӧсьӧда, выльпӧв лэпта сійӧс.
Кор Израиль войтыр гӧгӧрвоис, мый ӧксы оз кывзы найӧс, сэки найӧ шуисны сылы: «Миянӧс нинӧм оз йит Давидкӧд. Миянлы нинӧм вӧчны Ессейлӧн пикӧд. Мунамӧй гортӧ, Израиль войтыр! Давидлӧн рӧдыс мед ачыс тӧждысяс ас вӧснаыс!» Сэсся израильсаяс разӧдчисны гортаныс.
Но нетшыштӧм бӧрын Ме бара бурсьӧлӧмтча тайӧ войтыръясыс дінӧ да быд войтырӧс бергӧда аслас муӧ.
– Тайӧ муас олысьясысь, – висьталӧ Господь Саваоф, – кык юкӧныс кулас-бырас, сӧмын коймӧд юкӧныс ловйӧн коляс.