6 Вичко водзын вокъяс висьталісны тэнад муслуныд йылысь. Бур лоӧ, тэ кӧ Енмыслы колана ногӧн дасьтан да мӧдӧдан найӧс.
Вӧчан кӧ бурсӧ, лэпты юртӧ. А он кӧ вӧч бурсӧ, со, ӧдзӧс дорад мыжыс кыйӧдчӧ. Сійӧ кыскӧ тэнӧ ас дорас, но тэ ыджыдав сы вылын».
Господь юаліс: «Тайӧ ӧмӧй тэнӧ сэтшӧма скӧрмӧдіс?»
Видзӧй асьнытӧ идоллы вайӧм сёянысь, вир юӧмысь, джагалӧм пемӧс яй сёйӧмысь да кырсалӧмысь, энӧ вӧчӧй мукӧдлы сійӧ, мый онӧ кӧсйӧй аслыныд. Тайӧ тшӧктӧмъяс сертиыс кӧ оланныд, бур лоас. Олӧй бура!»
Вичкосянь мӧдӧдӧмаяс, Финикияті да Самарияті мунігӧн, висьтавлісны Ен дінӧ ентӧдтӧмъяслӧн бергӧдчӧм йылысь. Тайӧ юӧрсӧ кылӧмысь сэтчӧс вокъяс ставныс ёна нимкодясисны.
Вежон мысти ми бара петім туйӧ. Ставныс гӧтыръясныскӧд да челядьныскӧд колльӧдісны миянӧс кар сайӧдзыс. Сэні вадорас ми сувтім пидзӧс выланым да кевмысим.
Испанияӧ мунігӧн пырала тіян дінӧ. Кӧсъя аддзысьлыны тіянкӧд, медым вермим ӧтлаын нимкодясьыштны. Лача кута, мый сэсся отсаланныд меным водзӧ туйӧ петны.
Ме ӧд кӧсйи кежавны тіян дінӧ Македонияӧ мунігӧн да нӧшта бӧрсӧ локтігӧн. Сэсся ті эськӧ водзӧ мӧдӧдінныд менӧ Иудеяӧ.
Дерт, ті бура вӧчинныд, мый ті юкинныд менсьым сьӧкыдлунӧс.
Кевмысям, медым ті быдторйын вӧлінныд Господьлы шогманаӧсь, и медым бурсӧ вӧчӧмӧн вайинныд вотӧс да быдминныд Енсӧ тӧдмалӧмас.
Ми туйдӧдім-ышӧдім тіянӧс да корим овны Ен ногӧн, коді корис тіянӧс Аслас Юраланінӧ да дзирдлунӧ.
Отсав петны туйӧ оланпас тӧдысь Зенаслы да Аполослы, медым налы ставыс вӧлі судзсяна-тырмана.
Тіянӧс кӧ нӧйтӧны мыж вӧчӧмысь да ті терпитанныд тайӧс, сэки мыйысь тіянӧс ошкынысӧ? Но ті кӧ сьӧкыдаланныд бурсӧ вӧчигӧн да терпитанныд тайӧс – тайӧ шогмана Енмыслы.
Димитрий йылысь ставныс бура сёрнитӧны. Сы йылысь ачыс збыльыс висьталӧ, ми тшӧтш тадзи висьталам. Тэ ӧд тӧдан: миян висьталӧмыс збыль.