6 Вежавидзӧмыс збыльысь озырмӧдӧ найӧс, кодъяс олӧны нинӧм вылӧ шуасьтӧг.
Лэдз миянлы ветлыны Йӧрдан ю дорӧ, медым пӧрӧдны кер. Сэтысь ми быдӧн ваям ӧти керйӧн да лэптам керка, медым сэні овны-велӧдчыны». «Ветлӧй», – шуис Елисей.
Господьӧй, Тэ вылӧ ме лача кута, Господьӧй Енмӧй, Тэ вочавидзан меным.
Буралӧмыс да збыльыс паныдасясны, веськыдлуныс да лӧньлуныс окыштчасны.
Мӧисейлы кажитчис овны мадианса морт ордын. Иофор сетіс ассьыс Сеппора нывсӧ Мӧисейлы гӧтыр пыдди.
Ыджыд озырлун да майшасьӧм дорысь бурджык этшаникыс да Господьысь полӧм.
Ылӧдчӧмӧн аслыд куралӧм дорысь бурджык этшаникнас тырмӧдчыны, но веськыда овны.
Ыкша мортыд зык-вен пестӧ, Господь вылӧ лача кутысь пондас бура овны.
Ми огӧ лэптӧй аслыным керкаяс, огӧ кӧдзӧй. Виноград йӧръяс да видз-муяс миян абуӧсь.
Сэсся шуис ставныслы: «Видзчысьӧй горшасьӧмысь, ӧд мортыдлӧн олӧмыс абу сылӧн ыджыд озырлун сайын».
Шыпуртаяс тшӧтш юалісны сылысь: «А миянлы мый колӧ вӧчнысӧ?» Иоан шуис налы: «Мырдысьӧн да повзьӧдлӧмӧн энӧ босьтӧй йӧзлысь сьӧм, тырмӧдчӧй асланыд удждонӧн».
Ми тӧдам, мый Енсӧ радейтысьяслы, Сылӧн шуӧм сертиыс корӧмаяслы, Сійӧ ставсӧ бергӧдӧ бур вылӧ.
Миян сьӧкыдалӧмыс кокньыд, сӧмын регыдъя, но таысь вичмас миянлы помтӧм-дортӧм да бырлытӧм дзирдлун.
Ӧд менам олӧмӧй – Кристос, а кулӧмӧй – вермӧм.
Вир-яйтӧ ёнмӧдӧмысь бурыс этша, а вежавидзана олӧмысь – уна, ӧд сійӧ сетӧ лача ӧнія да локтана олӧм вылӧ.
Эм кӧ сёян-юан да кӧм-пась, сідзкӧ, тырмӧдчам таӧн.
Сьӧм вылӧ энӧ горшасьӧй, тырмӧдӧй сійӧ, мый эм. Ачыс Енмыс ӧд шуис: – Ог коль тэнӧ, ог эновт тэнӧ.