10 «Мун да юӧрт Давидлы, мый Господь тадзи висьталӧ: куим мыждӧм Ме вӧзъя тэныд. Мый бӧръян, сійӧс Ме и вӧча».
Гад локтіс Давид дінӧ да шуис: «Господь тадзи висьталӧ: ”Бӧрйы.
Господь шуис Гадлы, Давидлӧн тӧдысь-аддзысьлы:
Ӧд Господь чирыштӧ сійӧс, кодӧс радейтӧ, кыдзи бать чирыштӧ ассьыс муса писӧ.
Но Господь шуис Мӧисейлы да Ааронлы: «Ті энӧ эскӧй Меным, энӧ лыддьӧй Менӧ вежаӧн. Израиль пиян водзын ті торкинныд Менсьым шуӧмӧс. Та вӧсна тайӧ войтырсӧ ті онӧ пыртӧй сійӧ муас, мый Ме сета налы».
Но ті кӧ онӧ кӧсйӧй кесъявны Господьлы, бӧрйӧй талун, кутанныд-ӧ кесъявны енъяслы, кодъяслы батьясныд юрбитісны Ефрат ю сайын, либӧ аморейяслӧн енъяслы налӧн му вылын, кӧні ті ӧні оланныд. А ме аслам гортсакӧд кутам кесъявны Господьлы [ӧд Сійӧ вежа]».
Коді муса Меным, сійӧс ме янӧда-чирышта. Сідзкӧ, сьӧлӧмсяньыд зіль бергӧдчыны мыжъяссьыд!