17 Быд лёк вӧчӧм эм мыж, но оз став мыжыс вайӧд кулӧмӧ.
Локтӧй да сёрнитчам, – висьталӧ Господь. Тіян мыжъясныд кӧ пемыдгӧрд рӧмаӧсь, найӧ лоӧны лым кодь еджыдӧсь. Мыжъясныд кӧ чим гӧрд рӧмаӧсь, найӧ лоӧны еджыд вурун кодьӧсь.
Вӧчӧй сійӧс, мый ме тшӧкта тіянлы, нинӧм энӧ содтӧй сэтчӧ да нинӧм энӧ чинтӧй сэтысь».
Видзчысьӧй, ставсӧ вӧчӧй сідзи, кыдзи тшӧктӧ Господь, тіян Енныд. Энӧ кежӧй веськыдвылӧ ни шуйгавылӧ.
Лёк кӧсйӧмыс содӧ-быдмӧ да чужтӧ мыж, а вӧчӧм мыжыс чужтӧ кулӧм.
Челядьӧй, гижа тайӧс тіянлы, медым ті энӧ вӧчӧй мыжсӧ. А мыжмас кӧ кодкӧ, тӧдӧй, мый Бать водзын миян эм Дорйысь, веськыда олысь Исус Кристос.
Мыжсӧ вӧчысь торкӧ Индӧдсӧ, ӧд мыжыс и эм Индӧд торкӧм.
Кор аддзан, мый вокыд мыжӧ усьӧма, но мыжыс оз вайӧд кулӧмӧ, кевмысь сы вӧсна. Ен сетас сылы олӧм, дерт, мыжыс кӧ оз кулӧмӧ вайӧд. Эм кулӧмӧ вайӧдысь мыж, но ме ог кор кевмысьны татшӧм мыжсӧ вӧчысь вӧсна.