8 ಈ ಸಾಕ್ಷಿಯಡ ಚಾವ್ ತಡಿ, ಆ ಬಲ್ಯ ಪಟ್ಟಣತ್ರ ಬೀದಿಲ್ ಬುದ್ದಿತ್ ಇಪ್ಪ. ಆ ಪಟ್ಟಣಕ್ ಸೋದೋಮ್ಂದ್ ಪಿಂಞ ಐಗುಪ್ತಾಂದ್ ಒರ್ ಗುರ್ತಾಯಿತ್ ಎಣ್ಣುವ; ಇಲ್ಲಿಯೇ ನಂಗಡ ಒಡೆಯನ ಶಿಲುಬೇಲ್ ಇಟ್ಟತ್.
ಆಚೇಂಗಿ ಸೊದೋಮ್ ಪಟ್ಟಣತ್ರ ಜನ ಯೆಹೋವಂಡ ಮಿಂಞತ್ ಬಾರಿ ದುಷ್ಟಂಗಳು ಪಿಂಞ ಪಾಪ ಮಾಡುವಯಿಂಗಳಾಯಿತ್ಂಜತ್.
ಅಕ್ಕ ಯೆಹೋವ ಸೊದೋಮ್ ಗೊಮೋರತ್ರ ಮೇಲೆ ಗಂಧಕ ಪಿಂಞ ತಿತ್ತ್ರ ಮಳೆನೆ ಪೊಜ್ಜತ್.
ದೇವ ತೀರ್ಪ್ ತಪ್ಪ ದಿವಸತ್ಲ್, ಈ ಪಟ್ಟಣಕ್ ಕ್ಟ್ಟ್ವ ಶಿಕ್ಷೆಕಿಂಜ, ಸೊದೋಮ್ ಗೊಮೋರ ಪಟ್ಟಣಕ್ ಕ್ಟ್ಟ್ವ ಶಿಕ್ಷೆ ಕಮ್ಮಿಯಾಯಿತಿಪ್ಪಾಂದ್ ನೇರಾಯಿತು ನಿಂಗಕ್ ಎಣ್ಣ್ವಿ.
ಅಂವೊ ನೆಲಕ್ ಬುದ್ದತ್. ಅಕ್ಕ: ಸೌಲ, ಸೌಲ, ನೀನ್ ನನ್ನ ಎನ್ನಂಗ್ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡ್ವಿಯಾಂದ್ ಎಣ್ಣ್ವ ಒರ್ ವಾಣಿ ಅಂವೊಂಗ್ ಕ್ೕಟತ್.
ಅನ್ನನೆ ಯೇಸು ಸಹ, ತಾಂಡ ಸ್ವಂತ ಚೋರೆರಗುಂಡ್, ಜನತ್ನ ಪವಿತ್ರವಾಯಿತ್ ಮಾಡ್ವಕ್, ಊರ್ರ ಪಡಿರ ಪೊರಮೆ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟತ್.
ದೇವಡ ಮೋಂವೊನ ಪುನಃ ಶಿಲುಬೇಲ್ ಇಟ್ಟಿತ್, ಎಲ್ಲಾಡ ಮಿಂಞ ಅವಮಾನ ಪಡ್ತ್ವಗುಂಡ್, ಅಯಿಂಗಳ ಪಶ್ಚಾತಾಪ ಪಡುವನೆಕೆ ಮಾಡಿತ್ ಪುನಃ ಅಯಿಂಗಳ ದೇವಡ ಕಡೇಕ್ ಕೊಂಡ್ ಬಪ್ಪದ್ ಸಾದ್ಯ ಇಲ್ಲತ ಕಾರ್ಯವಾಯಿತುಂಡ್.
ಅದೇ ತರ, ಸೊದೋಮ್ ಪಿಂಞ ಗೊಮೋರ ಪಟ್ಟಣತ್ನ ತಿತ್ತ್ಕ್ ಇಟ್ಟಿತ್ ಬೂದಿಯಾಪನೆಕೆ ತೀರ್ಪ್ ಮಾಡಿತ್, ಬಪ್ಪಕುಳ್ಳ ಕಾಲತ್ಲ್ ದೇವಡ ಮೇಲೆ ಬಕ್ತಿ ಇಲ್ಲತೆ ಬದ್ಕ್ವಯಿಂಗಕ್ ಉದಾರಣೆಯಾಯಿತ್ ಮಾಡ್ಚಿ.
ಅನ್ನನೆ ಸೊದೋಮ್ ಗೊಮೋರ ಪಟ್ಟಣತ್ರ ಜನ ಪಿಂಞ ಅದ್ಂಡ ಸುತ್ತ್ಮುತ್ತ್ಲ್ ಇಂಜ ಪಟ್ಟಣತ್ರ ಜನಳು ಅಯಿಂಗಡನೆಕೆ ಲೈಂಗಿಕ ಪಾಪತ್ನ ಮಾಡಿತ್, ಮನುಷ್ಯಂಗಡ ಸರಿಯಾನ ಆಸೇನ ಅಯಿಂಗಡ ಆಸೆರನೆಕೆ ತಿರಿಕಿತ್ ಪೋಚಿ. ದೇವ ಈ ಪಟ್ಟಣತ್ನ ತಿತ್ತ್ಕ್ ಇಟ್ಟಿತ್ ನಾಶ ಮಾಡ್ಚಿ. ಅನ್ನನೆ ಈಂಗ ದೇವ ತಪ್ಪ ನಿತ್ಯ ತಿತ್ತ್ರ ದಂಡೆನೆಕ್ ಉದಾರಣೆಯಾಯಿತ್ ಉಂಡ್.
ಅದೇ ಸಮಯತ್ಲ್ ಬಲ್ಯ ಬೂಕಂಪ ಆಚಿ. ಅಕ್ಕಣೆಕ್ ಆ ಪಟ್ಟಣತ್ರ ಪತ್ತ್ ಬಾಗತ್ಲ್ ಒರ್ ಬಾಗ ಪೊಳಿಂಜ್ ಬುದ್ದ್ ಪೋಚಿ; ಏಳ್ ಆಯಿರ ಜನ ಚತ್ತ್ ಪೋಚಿ, ಬಾಕಿ ಜನಕ್ ಬಲ್ಯ ಪೋಡಿಯಾಯಿತ್ ಪರಲೋಕತ್ಲ್ ಉಳ್ಳ ದೇವಕ್ ಮಹಿಮೆ ಕೊಡ್ತತ್.
ಎಲ್ಲಾ ಜನಳು, ಎಲ್ಲಾ ಕುಲವು, ಎಲ್ಲಾ ತಕ್ಕ್ರ ಜನಳು, ಎಲ್ಲಾ ಜಾತಿಯಳು ಅಯಿಂಗಡ ಚಾವ್ ತಡೀನ ಮೂಂದರೆ ನಾಳ್ಕತ್ತನೆ ನೋಟುವ, ಅಯಿಂಗಡ ಚಾವ್ ತಡೀನ ಗೋರಿಲ್ ಇಡ್ವಕ್ ಒಪ್ಪ್ಲೆ.
ಪಟ್ಟಣತ್ರ ಪೊರಮೆ ಉಳ್ಳ ದ್ರಾಕ್ಷಿ ಕುಂಡ್ಲ್ ಅದ್ನ ಚೌಟ್ವಕಿಂಜತ್. ಆ ಕುಂಡಿಂಜ, ಚೋರೆ ಪೊರಟಿತ್, ಕುದ್ರೆರ ಕಡಿವಾಣತ್ನ ಮುಟ್ಟ್ವಚ್ಚಕ್ ಎತ್ತರಕ್ ಪಿಂಞ ಇರ್ ನೂಯಿಟ ಒಯಿಂಬತ್ ಆರ್ ಕಿಲೊ ಮೀಟರ್ ದೂರಕ್ ಉಕ್ಕಿ ಪೋಚಿ.
ದಂಡನೆರ ದೇವದೂತ ಪೋಯಿತ್: ಬಾಬೇಲ್ ಎಣ್ಣುವ ಬಲ್ಯ ಪಟ್ಟಣ ಬುದ್ದತ್! ಬುದ್ದತ್! ತಾಂಡ ವೇಶಿತನವಾಯಿತುಳ್ಳ ಗಟ್ಟಿಯಾನ ಕಳ್ಳ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಜನಕ್ ಕುಡಿಪಕ್ ಕೊಡ್ತತ್ತಲ್ಲಾಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಅಕ್ಕ, ಮಹಾ ಪಟ್ಟಣ ಮೂಂದ್ ಬಾಗವಾಯಿತ್ ಒಡಂದತ್, ದೇವಡ ಮಕ್ಕ ಅಲ್ಲತಯಿಂಗಡ ಪಟ್ಟಣವೆಲ್ಲ ಬುದ್ದತ್. ದೇವಡ ಬಲ್ಯ ಚೆಡಿರ ಕಳ್ಳ್ ದುಂಬ್ನ ಪಾತ್ರತ್ನ, ಮಹಾ ಬಾಬೆಲಂಗ್ ಕೊಡ್ಪಕ್ ದೇವಡ ಗೇನಕ್ ಕೊಂಡ್ ಬಾತ್.
ಏಳ್ ಪಾತ್ರತ್ನ ಪುಡ್ಚಂಡಿಂಜ ಆ ಏಳ್ ದೂತಂಗಡಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ, ನಾಡ ಪಕ್ಕ ಬಂದಿತ್ ನಾಡ ಕೂಡೆ ತಕ್ಕ್ ಪರ್ಂದತ್. ನೀನ್ ಬಾ! ದುಂಬ ನೀರ್ರ ಮೇಲೆ ಅಳ್ತಂಡ್, ಮಹಾ ವೇಶಿಯಾಯಿತಿಂಜವಕ್ ಕ್ಟ್ಟುವ ಶಿಕ್ಷೇರ ತೀರ್ಪ್ನ ನಾನ್ ನೀಕ್ ಕಾಟಿತಪ್ಪಿ.
ನೀನ್ ಕಂಡ ಆ ಪೊಣ್ಣಾಳ್ ಬೂಮಿಲ್ ಉಳ್ಳ ರಾಜಂಗಡ ಮೇಲೆ ರಾಜ್ಯಬಾರ ಮಾಡ್ವ ಬಲ್ಯ ಪಟ್ಟಣವೇಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಅವಡ ನೆತ್ತಿರ ಮೇಲೆ, ಮರ್ಮ, ಮಹಾ ಬಾಬೇಲ್, ವೇಶಿಯಂಗಕ್ ಬೂಮಿಲ್ ಉಳ್ಳ ಅಶುದ್ದಕೆಲ್ಲ ಅವ್ವ ಎಣ್ಣುವ ಪೆದ ಒಳ್ದಿತ್ಂಜತ್.
ಅವಕ್ ಕ್ಟ್ಟ್ನ ಬಾದೆರಗುಂಡ್ ಬೊತ್ತಿತ್, ಎದೆ ಬಡ್ಚಂಡ್, ಅಯ್ಯೋ! ಅಯ್ಯೋ! ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್, ಮಹಾ ಪಟ್ಟಣವಾನ ಬಾಬೆಲೇ, ಎಚ್ಚಕ್ ಬಲಶಾಲಿಯಾಯಿತ್ಂಜ, ಒರೇ ಗಳಿಗೆಲ್ ನೀಕ್ ಈ ನ್ಯಾಯತೀರ್ಪ್ ಬಾತಲ್ಲಾಂದ್ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಇಪ್ಪ.
ಅವ ಬೇವಕ ಬಪ್ಪ ಪೊಗೇನ ಕಂಡಿತ್: ಈ ಪಟ್ಟಣಕ್ ಸಮವಾನ ಪಟ್ಟಣ ಏದ್ ಉಂಡ್ೕಂದ್ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಜೋರಾಯಿತ್ ಮೊರಡ್ವ.
ಅಂವೊ ಬಲ್ಯ ಸ್ವರತ್ಲ್ ಕೂತ್ ಕೊಡ್ತಂಡ್: ಮಹಾ ಬಾಬೇಲ್ ಬುದ್ದತ್! ಬುದ್ದತ್! ಅದ್ ಪಿಶಾಚಿ ವಾಸ ಮಾಡ್ವ ಜಾಗವು, ಎಲ್ಲಾ ತರತ್ರ ಕೂಳಿಯಡ ಮನೆಯ, ಅಶುದ್ದವು ಅಸಹ್ಯವು ಉಳ್ಳ ಎಲ್ಲಾ ತರ ಪಕ್ಷಿರ ಗೂಡು ಆಯಿತುಂಡ್.
ಅಕ್ಕ, ಶಕ್ತಿವಂತ ದೂತ ಒಬ್ಬ ಒರ್ ಬಲ್ಯ ಬೀಜುವ ಕಲ್ಲ್ರನೆಕೆ ಉಳ್ಳ ಒರ್ ಕಲ್ಲ್ನ ಎಡ್ತಿತ್ ಸಮುದ್ರತ್ಲ್ ಚಾಡ್ಚಿ: ಇನ್ನನೆ ಬಾಬೇಲ್ ಎಣ್ಣುವ ಮಹಾ ಪಟ್ಟಣ ಬೆರಿಯ ಅಡಿಕ್ ಪೋಯಿರುವ, ಇಂಞು ಮಿಂಞಕ್ ದಾರೂ ಕಾಂಗತನೆಕೆ ಆಪಾಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಪ್ರವಾದಿಯಡ ಚೋರೆ, ದೇವಡ ಮಕ್ಕಡ ಚೋರೆ, ಪಿಂಞ ಬೂಮಿಲ್ ಕೊಂದಯಿಂಗ ಎಲ್ಲಾಡ ಚೋರೆ ನೀಡಲ್ಲಿ ಕಂಡತ್ೕಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.