48 चेलाहरुकन नाउ खियाउन दुख भइरया देख्या, क्यानभुन्या बयाल तिनुहरुको बिफ्यारोतिर चल्या छियो। जब छगल तिन बज्यातिर इसु तिनुहरुति पानिमाथि हँड्डै आयार तिनुहरुकन पछाडि छोडिकन जान लाग्या।
“यइबिअ तुमिहरु चुनाखो होउ, क्यानकि घरको मालिक बेलबुड्या, कि मद्दि रात, कि भाल्या बास्न्याबेला, कि ब्याना, कैले आउन्या हो, तेइ तुमिहरुले जान्दैनौ।
तब झल पड्याबेला नाउ तालको म्हाँजौनो छियो, र इसु एक्लै पाखामै छिया।
चेलाहरुले इसुकन पानिमाथि हडिरया देख्यार भुत हो स्हुचि कोक्काया।
यति तिँ मद्दिरात या तेइभुन्दा अझ बार आया पुनि कमाराहरुकन जागै रया फेला पाड्या भुन्या, तिनुहरु धन्याका हुन्।
अनि तिनुहरु जो गाउँमै जाँदैछिया ताँइ नजिकै पुग्यापछि इसु अँजै अग्यार जान खोज्या।