27 इसुको बार्यामै तेइले स्हुनेइ हुनाले भिडको पछाडिबाट आइकन उनुका टाला छुइ।
तेइ मथ्थै बैद्याहरुति गइ तर भलो हुना स्हट्टा झुन दुख पाइ। आपुस्हात भया सारा धुन सुम्पति खर्च गरि र पुनि झुन नराम्मो हालतमै पुगेइछि।
क्यानभुन्या तेइले मुनमुनै भुनि, “मोइले इसुको टाला छोयाँ भुन्या पुनि मु भलो हुन्याछु।”
अनि गाउँहरुमै या सहरहरुमै जाँ जाँ पस्या, मान्ठहरुले मुदौराहरुकन ठौर ठौरमै राखिदिया, र उनुका टालाको छेउ मात्तै पुनि छुन पाऔं भुनि तिनुहरुले इसुकन बिन्ति गर्या, र जतिले छोया तिनुहरु स्हबै भलो भया।
पावलले छुइया रुमाल र पछ्यौडा ल्हिइ मुदौरुहरुमाथि राखिदिँदा तिनुहरुको हडा रोग भलो हुन्छियो र नराम्मो आत्मा पुनि निक्लि जान्छियो।
न्यास्हम्म कि मान्ठहरुले स्हडक स्हडकमै मुदौराहरुकन ल्याया, र पत्तुरुस आउँदा तिनुको छाइल मात्तै तिनुहरुमद्दि कोइ कोइमाथि पडोस् भुनि ओछ्यानमै स्याइ राख्याछिया।