22 अनि सबाघरको सासकहरु मद्दि याइरस नाउँ गर्या एकजुना इसुति आयो, र उनुकन देख्योर गोडामै घोप्ट्या पर्यो।
तब आपुकन ज्या भयाछियो, तेइ थाँ पाइर तेइ स्हैनिले भेइमानि काम्दै आइ इसुको अगेडि घोप्टो पडि, र इसुकन स्हबै स्हाँचो कुडा भुनिदिइ।
उनुहरु सबाघरका सासकको घरमै आया, अनि इसुले हल्लाखल्ला गन्न्याहरु, रुन्याहरु र ठुलो झकारो हाल्याहरुकन देख्या।
तेइ देख्यार सबाघरका सासन गन्न्या जात्तिगरि झोकाया, क्यानकि इसुले पट्याइ मान्या दिनमै निको पाड्या छिया, र तिनुले मान्ठहरुकन भुन्या, “काम गन्न्या छ दिन छुदैछुन, यइबिअ यिँ छ दिन भित्तै भलो हुन आउ, तर पट्याइ मान्या दिनमै हैन।”
तब यइ देख्यार इसुका खुट्टामै घोप्टो पडिकन सिमोन पत्तुरुसले भुन्या, “हे प्रभु तुमि मुबाट जाउपुडा, क्यानभुन्या मु पापि मान्ठ हुँ।”
तेइले इसुकन देख्यो, र किक्क्याउनै तिनुका अगेडि घोप्टो परि ठुलो डाको गाडि भुन्यो, “स्हबै भुन्दा ठुला परमेसोरका छोरा इसु, मोइति तुम्मो क्या काम? गलि गलि मुकन दुख नदेउ।”
तब मोसाले दिया अइन र परमेसोरका रैबार्याले लेख्या किताब पडिस्हक्यापछि सबाघरका सासन गन्न्याहरुले पावल र बारनाबासकन डाकि भुन्या, “या भाइहरु हौ, तुमिहरुस्हात मान्ठहरुका निम्ति आँट दिन्या बचन केइ छ भुन्या भुन।”
तब तिनुहरु स्हबैले सबाघरका सासन गन्न्या सोस्थेनेसकन स्हमात्यार अदालतको अगाडि कुट्या। तर गलियोनले तेइ कुडाको केइ मत्लब गर्योन।
सबाघरका अगुवा क्रिस्पस र तिनुका स्हबै झानले प्रभुमै बिसास गर्या, र कोरिन्थिका एतिका मान्ठहरुले पुनि पावलको बचन स्हुन्यार प्रभुमै बिसास गर्या, र बप्तिस्मा ल्हिया।