21 क्यानकि मान्ठको छोराकन तेइको बार्यामै लेख्या उन्सार हुन्छ, तर धिक्कार तेइ मान्ठकन जैबाट मान्ठको छोराकन पक्डाइ दिन्छ। तेइ त बरु नजुन्मेकै भया राम्मो हुन्याछियो।”
इसुले तिनुहरुकन भुन्या, “बार जुनामद्दि एकजुना, जोइले मु स्हातै रोटो खाइरयाछ।
अनि खाइरयाबेला इसुले रोटा ल्हिया, अनि परमेसोरकन धन्याबाद दियार रोटो भाँचि चेलाहरुकन दिनै भुन्या, “ल्हेउ, यइ मेरो हड हो।”
मु दिन्दिनै मुन्दिरमै सिकाउँदा तुमिहरु स्हातै छियाँ, तर तुमिहरुले मुकन पक्ड्यानौ। तर पुनि धर्मसास्तरमै लेख्या कुडा पुरा हुनै पड्छ।”
क्यानभुन्या मान्ठको छोरा त परमेसोरले ठराया उन्सार जानै पड्छ, तर धिक्कार तेइकन जोले मान्ठका छोराकन पक्डाइ दिन्छ।”
अनि इसुले तिनुहरुकन भुन्या, “तुमिहरु स्हात हुँदा मोइले बोल्या बचनहरु यिँ नै हुन्। मोसाको अइनमै, परमेसोरका रैबार्याले र भजनका किताबमै मेरा बारेमै लेख्या स्हबै कुडा पुरा हुनै पड्छ।”
तेइ मान्ठले यइ सेबा र मुख्य चेलाहरुको काम गन्न स्हकोस्, क्यानभुन्या यहुदाले यइ काम छोडेर तेइ जाँको छियो तेइ ठौरमै मर्यो।”
परमेसोरले गर्या पक्का योजना र पैलैदेखि थाँ भया उन्सार इसुकन तुमिहरुका हातमै दिया र यिँ इसुकन तुमिहरुले दुस्ट मान्ठहरुका हातमै स्हुम्प्यौर क्रुसमै टाँगि मान्न लायौ।
यइथै कुडा स्हाँच्चि भयाछ, क्यानकि तुमिले छान्या तुम्मा पबित्त सेबक इसुका बिरुद्दमै हेरोद र पन्तियस पिलातस दुबैजुना, परमेसोरकन बिसास नगन्न्या मान्ठ र इस्राएलिस्हात यइ सहरमै जुम्मा भयाछिया।