5 सिमोनले भुन्यो, “गुरुज्यु, हामिले रातभरि जाल हान्यौ केइ पुनि पढ्यानुन्, तर तुमि भुन्नाछौ भुन्या मु जाल हानुला।”
ठुल्लै डाको गाडि भुन्या, “हे इसु गुरुज्यु, हामिकन दया गरिदेउ।”
चेलाहरु इसुका काखैति गइ उठाउनै भुन्या, “गुरुज्यु, गुरुज्यु, हामि डुब्नलाइग्यौ!” तिँ उठ्यार आँधिबेरिकन हप्काया, र तेइबेलै आँधि थामियो र सान्त भयो।
इसुले स्होद्या, “मुकन छुन्या को हो?” स्हबैले भुन्या, “मु हैन” अनि पत्तरुसले भुन्या, “गुरुजिउ, तुम्मा ओरिपोरिउनि मान्ठ ठेल्लै छुन्।”
तिँ दुइ जुना इसु स्हात छुट्न्या बेला पत्तुरुसले इसुकन भुन्या, “गुरुज्यु, हामिकन नेइ बइन राम्मो रैछ। हामि तिनटा बइन्या ठाउँ स्हपाडौ, एक तुम्मा बिअ, एक मोसाका बिअ र एलियाका बिअ।” आपुले बोल्या कुडा तिनुकन थाँहै छियोन।
तब युहन्नाले भुन्या, “गुरुज्यु, एक जुनले तुम्मो नाउँमै छा धपाया हामिले देख्यौं, र हामिले तेइकन यस्तो गन्न दियानौं क्यानभुन्या तेइ हामि स्हात हड्न्या मान्ठ हैन।”