16 इसु आपु हुर्क्या बड्या ठौर नासरतमै आया। उकुरिका जन इसुले गलेइ मान्या दिन सबाघरमै गइ धर्मसास्त्र पढ्न उबिया।
परमप्रभुको अइनले भुन्या उन्सार गन्नु पड्न्या जत्ति स्हबै काम गरि स्हक्यापछि, योसेफ र मरियमले भाउकन ल्याइ आम्नै सहर नासरतको गालिलमै फर्क्या।
जब इसु बार बर्स्हका भयाछिया तिनुका बा आमाले इसुकन ल्हिइ रिति उन्सार त्युबार मान्न यरुसलेम गया।
अनि इसु आम्ना आमा बाबा स्हात नासरतमै फर्क्या र तिनुहरुको हुकुम मानिकन बस्या। इसुकि आमाले यि स्हबै कुडा नबिर्सिकन मुनौदा राखिन्।
तिनुले सबाघरहरुमै अत्तो दिनै गया, र स्हबैले तिनुको गुनगान गर्या।
तिनुकन परमेसोरको रैबार्या यसैयाले लेख्या किताब पढ्न दिया र किताब उगाडि तिनुले यइथो लेख्या ठाँउ फेला पाडि पढ्या,
अनि इसुले तिनुहरुकन भुन्या, “धर्मसास्त्रको यिँ कुडा आज तुमिहरुले स्हुन्ना स्हुन्नै पुरा भयाछ।”
इसुले भुन्या, “अब पक्का तुमिहरुले मुकन यइ उक्खान भुन्याछौ, ‘यइ बैद्या! तो आपैकन निको पार।’ र यइ पुनि भुन, ‘कफर्नहुममै तुमिले ज्या ज्या गर्यौ तेइ हामिले स्हुन्यौ, तेइथै आम्ना ठौर पुनि गर।’”
अनि आम्नो आदत उन्सार पावल सबाघर भित्त गया, र तिन हप्तास्हुम्म पट्याइ मान्न्या दिनहरुमै धर्मसास्तरमै लेखिया कुडाहरुको बार्यामै तिनुहरुस्हात खल गरिरया।