22 मालिकले तेइकन भुन्या, ‘ए अराम्मा कमारा! तोइले बोल्या कुडाबाट मु तोकन निसाप गन्याछु। ज्या नराख्या तेइ ल्हिन्या र ज्या नबोया तेइ काट्न्या मु कठ्ठर मान्ठ हुँ भुनि जान्याकै छिस्।
मुकन तुम्मो भेइ लाग्यो, क्यानभुन्या तुमि कठ्ठर मान्ठ हौ। ज्या तुम्मो होइन तेइ तुमि ल्हिन्छौ र ज्या तुमिले बोयानौ तेइ काट्टाछौ।’
तेस्हो भया मेरो रुडा ब्याङ्कमै क्यान राखिनै त? मु फर्कि आउँदा मेरा रुडाको ब्याज त पाउन्या छिया।’