21 मुकन तुम्मो भेइ लाग्यो, क्यानभुन्या तुमि कठ्ठर मान्ठ हौ। ज्या तुम्मो होइन तेइ तुमि ल्हिन्छौ र ज्या तुमिले बोयानौ तेइ काट्टाछौ।’
अक्को कमारो आयर भुन्यो, ‘मालिक हेर, तुमिले दिया रुडा नेइ छ। यइ मोइले टालामै बानि जगाइ राख्या छिया।
मालिकले तेइकन भुन्या, ‘ए अराम्मा कमारा! तोइले बोल्या कुडाबाट मु तोकन निसाप गन्याछु। ज्या नराख्या तेइ ल्हिन्या र ज्या नबोया तेइ काट्न्या मु कठ्ठर मान्ठ हुँ भुनि जान्याकै छिस्।
क्यानभुन्या परमेसोरले हामिकन भेइको आत्मा हैन तर सक्ति, माया र आम्नो मुनकन ठेकानमै राख्न्या आत्मा दियाछुन्।