22 “तेइ नागो लाजरस मर्यो र सोर्गका रैबार्याहरुले तेइकन ल्हियार अब्राहामका काखति राख्या। तेइ स्हाउ मान्ठ पुनि मर्यो र गडालियो।
क्यानकि मान्ठले सारा सुन्सार हात पाड्या पुनि आम्नो अजम्बरिको जिबन पाउन स्हक्योन भुन्या तेइकन क्या फाइदा भयो।
तर परमेसोरले तेइकन भुन्या, ‘याइ मुर्ख, आज रातै भित्त तेरो परान तोबाट ल्हिन्याछ, र ज्या कुडाहरु तोइले आम्नो निम्ति थुप्राया छै, ति स्हबै कैका हुनान्?’”
तेइ स्हाउ मान्ठका खान्या टेबुलबाट छत्तिया छेउला छाउलि खाइ लाजरसले पेट भन्न्या इच्छ्या गद्दोछियो। अनि कुकुरले तेइका घा चाटि दिन्छिया।