20 तर परमेसोरले तेइकन भुन्या, ‘याइ मुर्ख, आज रातै भित्त तेरो परान तोबाट ल्हिन्याछ, र ज्या कुडाहरु तोइले आम्नो निम्ति थुप्राया छै, ति स्हबै कैका हुनान्?’”
मुर्ख मान्ठौ, क्या तुमिहरुकन थाँ नाइ? परमेसोरले बाइरपट्टि स्हपाड्दा छुन् भुन्या तिनुले नै भित्तको पुनि स्हपाड्दा छुन्।
जैबेला मान्ठहरु सान्ति छ र केइ भेइ नाइ भुन्नाछुन् तेइबेला गुर्बेनि स्हैनिकन कैठ लाग्याजुन अपरझट तिनुहरुमै बिनास आइपड्डोछ, र तिनुहरु केइगरि उम्किन्यानाइ।
यइ धत्तिका स्हाउहरुकन घमन्ड नगर भुन, र स्हकिन्या स्हुम्पतिमै हैन तर हाम्मो खुसिका बिअ स्हबै कुडा मथ्थै दिन्या परमेसोरमै तिनुहरुले आस राख भुनि आग्या देउ।
क्यानभुन्या हामिले न त यइ धत्तिमै केइ ल्यायौं न त नेइबाट केइ ल्हिन स्हक्ताछौं।