17 तेइले मुनौनो कुडा खेलाउन लाग्यो, ‘मेरो अनाज राख्न्या मोइति ठाँउ नाइ, अब मु क्या गरुला?’
इसुकन जाँइन, एक जुना धर्मगुरु धार्मिक अइनका कुडा जान्या छियो र उबिकन स्होद्यो, “गुरुज्यु, अजम्बरि जुनि पाउन मोइले क्या गन्नु पड्दोछ?”
तर तुम्मो हिर्दया देखि नागाकन देउ ज्या तुमि स्हात छ, र तुम्मो निम्ति स्हबै कुडा स्हुद्दिन्याछ।
तेइपछि इसुले तिनुहरुकन एउटो उक्खान भुन्या, “कोइ एक जुना स्हाउ मान्ठको जग्गामै मस्तै उब्जनि भयो।
तब तेइले भुन्यो, ‘मु यस्तो गन्न्याछु, मेरा नाना भकारि ओजाडिकन झुन ठुला ठुला स्हैन्याछु, र मेरा स्हबै उनाज र मालसुम्मान ताउनि राख्न्याछु।
इसुले आम्ना चेलाहरुकन भुन्या, “यइबिअ मु तुमिहरुकन भुन्छु, बाँइना निम्ति क्या खाउला र क्या लाउला भुनि झर्को नमान।
“क्या खाउला क्या पिउला भुनि तुमिहरु झर्को नमान।
तुमिहरुको सुम्पति बेचि नागाकन दान गर। आम्नो निम्ति नफाट्न्या थैलाहरु बुनाउ। सोर्गमै कैले ननेठिन्या धुन खेडि राख। ताँइ चोद्दैनुन् र किडा पुनि लाग्दैनुन्।
“अनि नाइक्याले मुनमुनै यइथो स्हुइन लाग्यो, ‘अब मु क्या गरुला? क्यानभुन्या, मालिकले मुकन नाइक्या कामबाट हटाउन लाग्याछुन्। खुनजोत गन्न्या बल पुनि नाइ, भिक माग्न स्हरम लाग्दोछ।
मु तुमिहरुकन भुन्दछु, आम्नो निम्ति सुन्सारको धुनले स्हात्याहरु बुनाओ, जैबेला तेइधुन स्हकिन्छ, तब तिनुहरुले तुमिहरुकन अजम्बरिका घरमै सुम्मान गन्न्याछन।
यइ स्हुन्यापछि इसुले तिनुकन भुन्या, “तुमिकन अझ एक चिजको घटि छ। तुमि स्हात भया, ज्या जति छुन् ति स्हबै बेचि नागाहरुकन बाँडिदेउ, र तुम्मा निम्ति सोर्गमै धुन हुन्याछ, अनि आउ र मेरो पछाडि लाग।”
मालिकले तेइकन भुन्या, ‘स्याबास राम्मो कमारा! तो नानो कुडामै बिसासिलो भइस, तेइबिअ तोइले दस सहरको हक पाउन्याछै।’
युहन्नाले भुन्या, “जो स्हत दुइ जोड टाला छुन् नहुन्याकन एक जोड देओस्। जो स्हत अनाज छ नहुन्याकन नाप्नापा देओस्।”
अनि हाकिमले पावल र सिलासकन बाइर ल्याइ भुन्यो, “मुक्ति पाउन मोइले क्या गन्नु पड्छ?”
यइ कुडा स्हुन्यार तिनुहरुको हिर्दय छियाछिया भयो, अनि पत्तुरुस र अरु मुख्य चेलाहरुकन तिनुहरुले भुन्या, “या दाजुभाइहरु हौ, तेस्हो भया क्या गन्न्या त?”
यइ धत्तिका स्हाउहरुकन घमन्ड नगर भुन, र स्हकिन्या स्हुम्पतिमै हैन तर हाम्मो खुसिका बिअ स्हबै कुडा मथ्थै दिन्या परमेसोरमै तिनुहरुले आस राख भुनि आग्या देउ।