41 पत्तुरुसले तेइको हात स्हुमाति जुरुक्कै उठाया, अनि प्रभुकन बिसास गन्न्या र बिदुवाहरुकन डाकेर बाँच्याइ तबिताकन जुम्मा लाया।
इसु हुँइति आइकन स्हैनिको हात स्हुमाति उठाया, र तेइकन जराले छोड्यो। अनि तेइले उनुहरुको सेबा गरि।
इसु गाउँको मुखति पुग्याछिया, मथ्थै मलामिहरुले मडो ल्हिदैछिया, तेइ राडिपुडि स्हैनिको एक मात्तै छोरा छियो। गाउँका मथ्थै मान्ठहरु तिँ स्हात छिया।
तेइबेला मर्या ठेटो उठेर कुडा गन्न लाग्यो। इसुले तेइकन आमाको जुम्मा दिया।
अनि तिनुहरुले तेइ ठेटाकन ज्युँदै घर ल्हियार मथ्थै खुसि भया।
तब पत्तुरुसले कुज्याको दाइन्या हात स्हुमात्या र तेइकन उठाया, र तुरुन्तै तेइखा खुट्टाहरु र घुँडा मुडामै तागत आयो।
तेइबेला चेलाहरु थपिनै गयाछिया, हिब्रु भासा बोल्याहरुका बिरोदमै ग्रिक भासा बोल्ल्या यहुदिहरुले गनगन गर्या। क्यानभुन्या बाद्दिनैको खान्या कुडा बाँड्दा तिनुहरुकि बिदुआहरुकन वास्ता गद्दा छियानुन् भुन्न्या ग्रिक भासा बोल्ल्या यहुदिहरुको भुनाइ छियो।
तर हननियाले भुन्यो, “हे प्रभु, यइ मान्ठले त यरुसलेमका बिसासिहरुकन मथ्थै दुख दिया छ, तेइ मोइले मथ्थै जुनबाट स्हुन्याछु।
अनि पत्तुरुस ओरिपोरि स्हबै ठौरमै घुम्दै लुड्डा भुन्न्या ठौरमै भया बिसासिहरुति आया।
आम्ना कोइ नभयइ बिदुआहरुको मान गन्नु।
आम्ना कोइ नहुन्या बिदुआले आम्नो आस परमेसोरमै राख्यै हुन्छ, र दिनरात सयोग पाउ भुनि प्रार्थनामै लागिराख्तिछ।