एक दिन इसु मान्ठहरुकन अत्तोदिदै छिया। गालिल र यहुदियाका स्हबै गाउँ र यरुसलेमबाट आया फरिसि र धर्मगुरुहरु इसुका काखति बस्या छिया। परमप्रभुको भलो गन्न्या सक्ति इसु स्हात छियो।
तर यइ थाँ पायार मस्तै मान्ठहरु इसुका पछि पछि लाग्या। उनुले तिनुहरुकन स्हुम्मान गर्या र परमेसोरका राज्यको बारेमै स्हुनाया, र जै जैकन भलो हुन खाँचो छियो तिनुहरुकन भलो गर्या।