14 तेइबेला हामि स्हबै जुना जुमिनमै लोट्या छियौं, तब हिब्रु भासामै मुकन यइथो भुनिरया डाको मोइले स्हुन्या, ‘साउल, साउल, तो मुकन क्यान दुख दिन्छै? स्हुइयामै लात्ता हान्दा तोकनै दुख्छ।’
कप्तानले पावलकन मान्ठहरुको अगेडि बोल्न दिया, तब पावलले खुट्किलामै उभियार मान्ठहरुकन हातले स्हान गर्या। मान्ठहरु तुरुन्तै छुपुक्क भयापछि, पावलले तिनुहरुकन हिब्रु भासामै यइथो भुन्या,
पावलले हिब्रु भासामै बोल्या स्हुन्यार तिनुहरु झुन चुप्प लाग्या।
हे राजा, तेइ दिन मद्दि दिउँस बाटोमै जानै गद्दा सरगबाट बेल भुन्दा पुनि चम्किलो उज्यालो मु र मेरा स्हात्याहरु हँडिरया बेला चारैतिर चम्क्या देख्याँ।
अनि मोइले भुन्या, ‘हे प्रभु, तुमि को हौं?’ प्रभुले मुकन भुन्या, ‘मु तोइले दुख दिइरया इसु हुँ।
साउलस्हात जान्या मान्ठहरु अकमक्क भैइ ढुक्या छिया क्यानकि तिनुहरुले डाको मात्तै स्हुन्या, तर कैकनै देख्या छियानुन्!