11 तेइ रात प्रभुले पावलति आइकन भुन्या, “याइ पावल भेइ नमान, क्यानकि जस्हरि तोइले यरुसलेममै मेरा बार्यामै स्हाँचि दिइस् तेइथै गरि तोइले रोममै पुनि स्हाँचि दिनु पड्छ।”
क्यानभुन्या मेरा पाँच भाइछुन्। तेइले तिनुहरुकन स्हुम्जाइ देला, नतर तिनुहरु पुनि यइ दुखका ठौरमै आइजानान्।’
एक रात प्रभुले पावलकन स्हुइनामै भुन्या, “भेइ नमान, तर बोल्लै जा, र चुप्प नलाग्,
यिँ स्हबै कुडाहरु भैइस्हक्यापछि, पावलले माकेडोनिया र अखैयाको बाटो भैकन यरुसलेममै जान्या मुन गर्या। तिनुले भुन्या, “ताँइ पुग्यापछि मु रोम सहरमै जानै पड्छ।”
क्यानकि दाउद राजाले इसुको बार्यामै भुन्नाछुन्, “‘मोइले प्रभुकन जैलेपुनि मेरा अगाडि देख्याँ, मु भेइ मान्दैन क्यानकि परमेसोर मेरा दाइन्या पट्टि छुन्।
अब स्हुन, मुकन पबित्त आत्माले भुन्या उन्सार बाद्य भयार यरुसलेममै जानैछु, ताँइ मुकन क्या कैथो हुन्या हो मुकन केइ पुनि थाँ नाइ।
क्यानकि स्हबै मान्ठहरुका अगाडि उनुका निम्ति तुमिले ज्या देख्यौ र ज्या स्हुन्यौं तेइ कुडाको स्हाँचि भैइ भुन्नु पड्न्याछ।
मोइले प्रभुकन देख्याँ र तिनुले मुकन यइथो भुनिरया स्हुन्याँ, ‘स्हाँटा यरुसलेमबाट जा पुडो, क्यानकि तोइले मेरा बार्यामै भुन्या कुडाहरु नेइका मान्ठहरुले स्हुन्दैनुन्।’
तर प्रभु मेरा पट्टि भया र स्हबै अरु जातिहरुकन परमेसोरको रैबार स्हुनाउन मोकन तागत दिया। अनि मोइले परमेसोरले सिंहका थोलाबाट बचाया।