22 मान्ठहरुले पावलका कुडा यति मात्तै स्हुन्या। तेइपछि तिनुहरु यइथो भुन्दै ठुलो डाकाले कोक्काउन लाग्या, “यइ मान्ठकन मार्नै पड्छ! यइकन ज्युँदै छोड्नु हुनैन।”
तर स्हबै मान्ठहरुले कोकाउदै भुन्या, “यइकन मार्नै पड्छ, बरु बारब्बाकन छोड्देउ!”
क्यानभुन्या मान्ठहरुको भिडले “तेइकन मार” भुनि कोक्काउनै पछि पछि लाग्या छिया।
फेस्तसले भुन्या, “राजा अग्रिपास र हाकिमस्हात नेइ भया स्हबै भलादिमिहरु हौं, तुमिहरुले यइ मान्ठकन देख्थाछौ, यिनुका बार्यामै स्हबै यहुदिहरुले ‘यइ मान्ठ अब बाँइन पाउन्यानाइ’ भुनि यरुसलेममै र नेइ मोइस्हात पुनि बिन्ति गर्या छिया।
तिनुहरुले अरु जातिका मान्ठहरुकन मुक्ति पाउन्या कुडा स्हुनाउन हामिकन दियानुन्। यइथैगरि उकुरै तिनुहरुले झुन झुन पाप गद्दै जान्छुन्। तर आखिरमै परमेसोरको झोक तिनुहरुमै पड्याछ।