27 क्यानभुन्या परमेसोरले हाम्मो निम्ति गर्या र पछि हुन्या कामको बार्यामै एक पुनि नछोडिकन स्हबै भुन्याछु।
तर फरिसिहरु र धार्मिक अइनका गुरुहरुले युहन्नाबाट बप्तिस्मा नल्हिया हुनाले परमेसोरले स्हुच्याजो आम्ना निउति गर्यानुन्।
“यइ कुडा दाउदले आम्नो बार्यामै भुन्या हैनुन्, क्यानभुन्या दाउद बाँचुन्जै परमेसोरले स्हुच्या जैथै काम गर्यापछि तिँ मर्या र तिनुका जिजुबाज्या गाड्या जैथै तिनुकन पुनि गाड्या, अनि तिनुको हड् कुइयो।
परमेसोरले गर्या पक्का योजना र पैलैदेखि थाँ भया उन्सार इसुकन तुमिहरुका हातमै दिया र यिँ इसुकन तुमिहरुले दुस्ट मान्ठहरुका हातमै स्हुम्प्यौर क्रुसमै टाँगि मान्न लायौ।
तुमिहरुकन राम्मो हुन्या कुडा तुमिहरुकै अगेडि सिकायाछु र घर घरमै गैइ स्हबै कुडा तुमिहरुकन सिकाउनबाट मु पछि स्हरिन।
मोइले स्हबै कुडाको उदारन तुमिहरुकन दियाछु, कि तुमिहरुले पुनि यइथैगरि नै भौति म्हिँनेत गरि नहुन्याहरुकन देउ। प्रभु इसुको बचन स्हुम्ज, क्यागरि तिनुले आपै भुन्याछुन, ‘ल्हिन्या भुन्दा दिन्या झुन धन्न्याको हो।’”
तर ज्यागरि राम्मो रैबार हामिकन जुम्मा लाउनु परमेसोरले हामिकन लायकको ठान्या, तेइथैगरि मान्ठहरुकन खुसि पाड्न हैन तर हाम्मो मुनकन जाँइन्या परमेसोरकन खुसि पाड्न हामि बोल्लाछौं।