7 तिनुहरु स्हबैले अचुम्म मान्या, र भुन्न लाग्या, “क्या यिँ बोल्ल्याहरु स्हबै गालिलका मान्ठहरु हैनुन् र?
तब स्हबै जुना दङ्ग पर्या, र तिनुहरुले यइथो भुन्नै आपु आपु कुडा गन्न लाग्या, “यइ क्या हो? यइ त नौलो सिच्छ्या रैछ। यिनुले त हकस्हत भुतआत्माहरुकन पुनि हुकुम गद्दाछुन्, र भुतआत्माहरुले यिनुको हुकुम मान्दारैछुन्।”
तेइ स्हाँट्टै उठ्यो र ओछ्यान बोकिकन स्हबैका अगेडिबाट बाइगयो। स्हबै जुना छक्क पड्या, र “हामिले यइथो त कैले देख्या छियानौ” भुन्नै तिनुहरुले परमेसोरको गुनगान गर्या।
तिनुहरुले भुन्या, “गालिलका मान्ठौ, तुमिहरु क्यान सरगतिर हेद्दै उबियाछौ? यिँ इसु, जो तुमिहरुबाट सोर्गमै ल्हिइया, अइले ज्यागरि तुमिहरुले इसुकन सोर्गमै गया देख्यौं, तेइथैगरि इसु फेरि आउन्याछुन्।”
तिनुहरु स्हबैले अचुम्म मान्या र अल्लमल्ल पडि एकाले अक्काकन स्होदपुछ गन्न लाग्या, “नेइ क्या भैरयाछ?”
अनि तिनुहरुले क्यागरि हाम्मा आम्नै भासामै बोल्या हामिले स्हुन्यौं?
तिनुहरुले मुन्दिरको सुन्दर भुन्न्या धेलामै बसेर भिक माग्न्या मान्ठ यइ हो भुनि रया, र तेइ हँड्न स्हक्न्या भया देख्यार तिनुहरुले अचुम्म मान्या।