37 यइ कुडा स्हुन्यार तिनुहरुको हिर्दय छियाछिया भयो, अनि पत्तुरुस र अरु मुख्य चेलाहरुकन तिनुहरुले भुन्या, “या दाजुभाइहरु हौ, तेस्हो भया क्या गन्न्या त?”
मान्ठहरुले युहन्नाकन स्होद्या, “यइथो भया हामिले क्या गन्नु पड्दोछ?”
तिरो उठाउन्याहरु पुनि बप्तिस्मा ल्हिन आया र युहन्नाकन स्होद्या, “गुरुज्यु, हामिले क्या गन्नु पड्न्या हो?”
सिपाइले पुनि स्होद्या, “हामिले क्या गन्नु पड्यो?” युहन्नाले भुन्या, “बलगरि गरि झुटा दोस लाइकन रुपिँया नल्हेउ। बतु आम्नै तनखामै सन्तुस होउ।”
“दाजु भाइ हौ, इसुकन पक्डाउ गन्न्या मान्ठहरुको अगुवा यहुदाको बार्यामै दाउद राजाले पबित्त आत्माबाट धर्मसास्तरमै पैलै भुन्याछिया। यि कुडा पुरा हुनै पड्न्याछियो।
मोइले भुन्या, ‘हे प्रभु अब क्या गरुँ?’ अनि प्रभुले मुकन भुन्या, ‘उठ, र दमस्कसमै जा, र तोइले गन्नु पड्न्या कामको बार्यामै तोकन भुनिन्याछ।’
अनि यइ कुडा स्हुन्यार ठुला सबाका अगुवाहरु जात्ति झोकाया, र मुख्य चेलाहरुकन मान्न खोज्या।
जब तिनुहरुले स्तिफनसका कुडा स्हुन्या तब तिनुहरु माइम्मरि झोकाया र दारा टोक्न लाग्या।