23 तेइबेला एफिससमै प्रभुले दिया मुक्ति पाउन्या बाटा बार्यामै माइमरि हल्ला खल्ला फिजियो।
पावल सबाघरमै भेइ नमानिकन बोल्न लाग्या। जब पावलले बोल्या कुडा प्रिस्किला र अकिलासले स्हुन्यापछि तिनुहरुले पावलकन आम्ना घरमै ल्हिया, अनि तिनुकन परमेसोरले देखाया जिबनको बाटाका बार्यामै सप्पारि बुजाइदिया।
तर कोइ कोइले मुन कठोर बुनाइ प्रभुमै बिसास गर्यानुन्। तिनुहरुले प्रभुले दिया मुक्ति पाउन्या बाटोकन स्हबैका अगाडि बिरोद गर्या। तेइबिअ पावल तिनुहरुको सबाघरमै जानै छोडिदिया र प्रभुमै बिसास गन्न्या चेलाहरुकन आपुस्हात ल्हिइ टुरान्नसको पाठसालामै मान्ठहरुस्हात खल गन्न लाग्या।
मोइले प्रभुले दिन्या मुक्तिको बाटोमै हँड्न्या मान्ठहरुकन मरुन्जैस्हुम्म दुख दिया, अनि स्हैनि र लोग्न्या दुबैकन पक्डेर झ्यालखानमै थुन्दिया।
तर यइ कुडा मु तुम्मै अगाडि भुन्छु, प्रभुले दिन्या मुक्तिको बाटाकन यिनुहरु झुटो भुन्छन। तेइ बाटोका पछाडि लागिकन अइनमै भया कुडा र परमेसोरका रैबार्याको किताबमै लेख्या स्हबै कुडा बिसास गरि मेरा जिजुबाज्याहरुका परमेसोरको आराधना गद्दोछु।
यइ परमेसोरले दिन्या मुक्तिको बाटाका बार्यामै फेलिक्सकन राम्मरि थाँ छियो। उनुले यिँ कुडा स्हुन्यापछि तिनुहरुकन यइथो भुनि पठाया, “अब सेनापति लुसियस नेइ आयापछि मु तुमिहरुको मुद्दा छिनोफानो गरिदिन्याछु।”
साउलले प्रभु इसुकन मान्न्या लोग्न्या या स्हैनि जैकन फेला पाड्या पुनि तिनुहरुकन पग्डेर यरुसलेममै ल्याउन पाउँ भुनि दमस्कसमै भया यहुदि सबाघरका सासकहरुकन पत्तर लेखिदेउ भुनि पुर्जि माग्यो।