3 एक दिन दिउँस तिन बज्यातिर कर्नेलियसले दर्सनमै प्रस्टै परमेसोरको एक सोर्गको रैबार्या आपुतिर आइ यइथो भुनिरया स्हुन्या, “ए कर्नेलियस!”
परमप्रभुका एक जुन सोर्गका रैबार्या धुप बाल्ल्या बेदिको दाइन्या तिर एक्कासि देखिया।
तेइबेला अरु मथ्थै परमेसोरका रैबार्याहरु देखिया अनि परमेसोरको गुनगान गद्दै गाना गाउन लाग्या,
जब पत्तुरुस आपैले देख्या यइ दर्सनको अथ्थ क्या होला भुनि अलमलि रया छिया, तेइबेला कर्नेलियसले पठाया मान्ठहरु सिमोनको घर खोइदै धेलाति ढुक्या।
तेइबेला पत्तुरुसले दर्सनको बार्यामै बिचार गरिरया छिया, अनि पबित्त आत्माले पत्तुरुसकन भुन्या, “स्हुन, तिनजुन मान्ठले तुमिकन खोइदैछुन्।
तब कर्नेलियसले भुन्या, “चारदिन अगेडिको कुडा हो। दिउँसको लगभग तिन बज्यातिर मु घरमै प्रार्थना गद्दै छिया। अचानक एकजुना चुम्किला टाला लाया मान्ठ मेरा अगाडि ढुक्या।
भोलिपल्ट दिउँसको बार बज्यातिर तिनुहरु योप्पा सहरति पुग्या। तेइबेला पत्तुरुस घरको थाडामै प्रार्थना गन्न उल्क्या।
कर्नेलियसले आम्नो घरमै एक सोर्गका रैबार्या देखला पड्या कुडा हामिकन भुन्या। तिँ सोर्गका रैबार्याले तिनुकन यइथो गरि भुन्या छिया, ‘योप्पा सहरमै भया पत्तुरुस भुनिन्या सिमोनकन डाक्न पठाउ।
क्यानभुन्या मु परमेसोरको मान्ठ हुँ। मु तिनुको आराधना गद्दोछु। तिनुका एक रैबार्या आज रात मेरो काखति उबिया,
एक दिन पत्तुरुस र युहन्ना दिउँस तिन बज्या प्रार्थना गन्न्या सुमयमै मुन्दिरतिर जानैछिया।
तर तेइ रात प्रभुका एक सोर्गका रैबार्याले झ्यालखानका धेलाहरु खोल्दिया, र मुख्य चेलाहरुकन बाइर ल्यायर भुन्या,
दमस्कसमै हननिया नाउँ भया एक जुना चेलाकन प्रभुले दर्सनमै भुन्या, “या हननिया!” तेइले भुन्यो, “प्रभु, भुन।”
अनि साउल भुइँमै ढल्यो, र तेइले यइथो भुन्न्या डाको स्हुन्यो, “साउल, साउल, तो मुकन क्यान दुख दिन्छै?”