1 स्हबै भुन्दा पैला मु बिन्ति गद्दोछु, कि स्हबै मान्ठहरुका लेखि परमेसोरस्हात बिन्ति, प्रार्थना, अन्तर बिन्ति र धन्याबाद चडाउ।
यइबिअ अगाडि थाँ नपाइकन गर्या पाप परमेसोरले मतलब गद्दैनुन्। तर अब परमेसोरले स्हबै मान्ठहरुकन आम्ना पाप छोडि पछ्ताप गर भुनि आग्या दियाछुन्।
ज्यारि हामि तुमिहरुकन माया गद्दाछौं तेइथैगरि नै प्रभुले तुमिहरुकन एक आपसमै र स्हबै मान्ठस्हात माया बडोस् र फल्लिफाप हुदै जाओस्।
दाजुभाइहरु औ, तुमिहरुका लेखि परमेसोरकन उकुरै धन्यबाद दिनै पड्डोछ, यइ स्हइ पुनि छ, क्यानभुन्या तुमिहरुको बिसास यतिका गरि बडिरयाछ, र आपु आपुमै तुमिहरु स्हबैको माया बडिरयाछ।
स्हबै मान्ठहरुले मुक्ति पाउन् र तिनुहरुले स्हाँचो कुडा थाँ पाउन् भुनि परमेसोरले मुन गर्या छुन्।
आम्ना कोइ नहुन्या बिदुआले आम्नो आस परमेसोरमै राख्यै हुन्छ, र दिनरात सयोग पाउ भुनि प्रार्थनामै लागिराख्तिछ।
प्रभुको सेबा गन्न्याले राडो पाड्नुहुनैन, तर स्हबैका लेखि दया गन्न्या, सिकाउन स्हक्न्या, स्हन स्हक्न्या,
क्यानभुन्या स्हबै मान्ठहरुले मुक्ति पाओस् भुनि परमेसोरले अनुग्र देखायाछुन्।
तिनुहरुले कैखै बार्यामै नराम्मो नगरुन्, राडो झकडाबाट परै बसुन्, स्होजो भइ स्हबै मान्ठस्हात राम्मो बेबार गरुन्।