Tituis 2:4 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴ ċum go múinfiḋ siad do na mnáiḃ óga gráḋ do ṫaḃairt d’á ḃfearaiḃ agus d’á gclainn,

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴ As go dtiuḃradáois fo deara do na mnáiḃ óga ḃeiṫ súaiṁneaċ ann a ninntinn, gráḋaċ air a ḃfearuiḃ, agus air a gcloinn,

Tituis 2:4 Iomraidhean Croise

1 Chum Timóteuis 5:11

Aċt diúltuiġ do na baintreaḃaċaiḃ óga: óir nuair éiriġeas siad ainṁianaċ fá ċuing Ċríost, is mian leo pósaḋ;

1 Chum Timóteuis 5:14

D’á ḃriġ sin is toil liom go bpósfaḋ na mná óga, go mbéarfaidís clann, go riarfaidís gnóṫaí an tiġe, gan aon aḋḃar scannail do ṫaḃairt do’n áiḋḃeirseoir:

1 Chum Timóteuis 5:2

na sean‐ṁná mar ḃéaḋ máiṫreaċa, na mná óga mar ḃéaḋ siúraċa ann, go moḋaṁail ar fad.

Tituis 2:3

go mba ceart do na mnáiḃ aosta, leis, ḃeiṫ urramaċ ’n‐a n‐iomċar, gan ḃeiṫ bíodánaċ, gan an‐dúil ḃeiṫ aca san ḃfíon, ḃeiṫ ag taḃairt teagaisc ṁaiṫ;

Tituis 2:5

ḃeiṫ stuamḋa, geanmaiḋe, go díċeallaċ i ngnóṫaiḃ an tiġe, ḃeiṫ cáirdeaṁail, uṁal d’á ḃfearaiḃ féin, ċum naċ maslóċar briaṫar Dé.