Taisbeunaḋ 7:10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁰ agus do ḃíodar g‐á ġlaoḋaċ amaċ de ġuṫ árd, Slánuġaḋ d’ár nDia atá ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir, agus do’n Uan.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ Agus do éiġeadar do ġúṫ árd, ag ráḋ, Slánuġaḋ dár Ndíane atá na ṡuiḋe sa gcaṫaóir, agus do Núan.

Taisbeunaḋ 7:10 Iomraidhean Croise

Lúcas 3:6

Agus do‐ċífiḋ an uile ḟeoil slánú Dé.

Eoin 1:29

An lá ’n‐a ḋiaiḋ sin do ċonnaic sé Íosa ag teaċt ċuige, agus aduḃairt sé, Féaċ Uan Dé ṫógas peacaḋ an doṁain!

Eoin 1:36

agus d’ḟéaċ sé ar Íosa do ḃí ag dul ṫart, agus aduḃairt sé. Féaċ Uan Dé!

Eoin 4:22

Aḋrann siḃ‐se an niḋ naċ eol daoiḃ; aḋraimíd‐ne an niḋ is eol dúinn: óir is ó na h‐Iúdaiġ atá an slánú.

Heṗesiánaċ 2:8

óir is le grása do slán uiġeaḋ siḃ tré ċreideaṁ; ní uaiḃ féin é: bronntanas Dé is eaḋ é:

Taisbeunaḋ 12:10

Agus do ċualas glór árd ar neaṁ, g‐á ráḋ, Anois atá slánuġaḋ, agus cuṁaċt, agus ríoġaċt ár nDé, agus cuṁaċt a Ċríost tagṫa: óir atá éiliġṫeoir ár mbráṫar teilgṫe síos, an té do ḃí g‐á n‐éiliú i ḃfiaḋnaise ár nDé de ló agus d’oiḋċe.

Taisbeunaḋ 19:1

’Na ḋiaiḋ sin do ċualas mar ḃéaḋ árd‐ġlór mór‐ṡluaiġ ar neaṁ, g‐á ráḋ, Allelúia! Is le n‐ár nDia an slánuġaḋ, agus an ġlóir, agus an ċuṁaċt:

Taisbeunaḋ 21:5

Agus an té atá ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir, aduḃairt sé, Féaċ, atáim ag déanaṁ an uile niḋ as an nua. Agus aduḃairt sé, Scríoḃ: óir is fírinneaċ, ionnraic na briaṫra so.

Taisbeunaḋ 22:3

Agus ní ḃéiḋ éinniḋ malluiġṫe ann feasta: aċt béiḋ riġ‐ċaṫaoir Dé agus an Uain san gcaṫair: agus déanfaiḋ a ṡeirḃísiġ seirḃís dó;

Taisbeunaḋ 4:6

Agus os cóṁair na riġ‐ċaṫaoireaċ do ḃí mar ḃéaḋ fairrge gloine cosṁail le criostal: agus i lár gaċ taoiḃe de’n riġ‐ċaṫaoir, ’n‐a ṫimċeall, do ḃí ceiṫre h‐ainṁiḋṫe lán de ṡúiliḃ ar tosaċ rómpa agus ar a gcúl.

Taisbeunaḋ 5:7

do cuireaḋ amaċ ar fud an doṁain uile. Agus ṫáinig sé, agus do ġlac sé an leaḃar as láiṁ ḋeis an té do ḃí ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir.