Taisbeunaḋ 6:7 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁷ Agus nuair d’ḟoscail sé an ceaṫraṁaḋ séala, do ċualas guṫ an ċeaṫraṁaḋ ainṁiḋe, g‐á ráḋ, Tar.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁷ Agus an tan do ḟosguil sé an ceaṫraṁaḋ séula, do ċúala me gúṫ an ċeaṫraṁaḋ beaṫuiġ ag ráḋ, Gaḃ a leiṫ agus féuċ.

Taisbeunaḋ 6:7 Iomraidhean Croise

Maitiú 27:66

D’imtiġeadar‐san, agus do ḋaingniġeadar an tuama, ag cur séala ar an gcloiċ, agus an gárda ’n‐a ḃfoċair.

Taisbeunaḋ 4:7

Agus do ḃí an ċéad ainṁiḋe cosṁail le leoṁan, agus an dara h‐ainṁiḋe cosṁail le laoġ, agus do ḃí aġaiḋ mar aġaiḋ duine ag an treas ainṁiḋe, agus do ḃí an ceaṫraṁaḋ h‐ainṁiḋe cosṁail le h‐iolar ar eiteall.

Taisbeunaḋ 6:1

Agus nuair ḃris an tUan ceann de na séalaiḃ, do ḋearcas agus do ċualas ceann de na h‐ainṁiḋṫiḃ g‐á ráḋ mar ḃéaḋ le fuaim tóirniġe, Tar.

Taisbeunaḋ 6:3

Agus nuair d’ḟoscail sé an dara séala, do ċualas an dara h‐ainṁiḋe g‐á ráḋ, Tar.

Taisbeunaḋ 6:5

Agus nuair d’ḟoscail sé an treas séala, do ċualas an treas ainṁiḋe g‐á ráḋ, Tar. Agus do ḋearcas, agus féaċ, capall duḃ; agus meaḋ i láiṁ an té do ḃí ar muin air.