Taisbeunaḋ 5:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Agus do ċonnacas aingeal tréan‐láidir g‐á ḟógairt de ġuṫ árd, Cia h‐é gur fiú é an leaḃar d’ḟoscailt agus a ṡéalaí do scaoileaḋ?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Agus do ċonnairc mé aingeal neartṁar noċ do ṡeanmóruíġ do ġúṫ árd, Cía atá iomċuḃaiḋ ċum an leaḃair dfosglaḋ, agus ċum a ṡéuluiġe sgáoileaḋ?

Taisbeunaḋ 5:2 Iomraidhean Croise

Taisbeunaḋ 10:1

Agus do ċonnacas aingeal tréan eile ag teaċt anuas ó neaṁ, néall mar ċlúdaċ air, agus boġa ceaṫa os a ċionn, agus do ḃí a ġnúis cosṁail leis an ngréin, agus ḃí a ċosa cosṁail le colaṁnaiḃ téineaḋ;

Taisbeunaḋ 18:21

Agus do ṫóg aingeal tréan‐láidir cloċ do ḃí cosṁail le cloiċ ṁóir ṁuilinn, agus do ṫeilg sé isteaċ san ḃfairrge í, g‐á ráḋ, Mar seo is eaḋ leagfar go tréan‐aḋḃal Baibilóin, an ċaṫair ṁór, agus ní ḃéiḋ sí le fáġáil arís go deoiḋ.

Taisbeunaḋ 5:1

Agus i láiṁ ḋeis an té do ḃí ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir do ċonnacas leaḃar go raiḃ scríḃinn san taoḃ istiġ agus ar an taoḃ amuiġ ḋe, agus é dúnta fá ṡeaċt séalaiḃ.

Taisbeunaḋ 5:5

Agus duḃairt duine de na seanóiriḃ liom, Ná bí ag gol: féaċ, an Leoṁan de ṫreiḃ Iúda, de Ḟréiṁ Ḋáiḃí, atá sé de ḃuaiḋ aige‐sean an leaḃar d’ḟoscailt, agus a ṡeaċt séalaí do scaoileaḋ.