Taisbeunaḋ 5:1 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus i láiṁ ḋeis an té do ḃí ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir do ċonnacas leaḃar go raiḃ scríḃinn san taoḃ istiġ agus ar an taoḃ amuiġ ḋe, agus é dúnta fá ṡeaċt séalaiḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹ Agus do ċonnairc mé ar láiṁ ḋeis an tí do ḃí na ṡuíḋe sa gcaṫaóir, leaḃar sgríoḃṫa don táoiḃ a stiġ agus don táoḃ a muiġ, do daingniġeaḋ ré seaċd séula.

Taisbeunaḋ 5:1 Iomraidhean Croise

Taisbeunaḋ 10:2

agus do ḃí leaḃar beag ar ḟoscailt ’n‐a láiṁ aige: agus do ċuir sé a leaṫ‐ċos ḋeas ar an ḃfairrge,

Taisbeunaḋ 4:3

agus an té do ḃí ’n‐a ṡuiḋe is aṁlaiḋ do ḃí sé mar ḃéaḋ cloċ iaspair agus sáird: agus i dtimċeall na riġ‐ċaṫaoireaċ do ḃí boġa ceaṫa, mar ḃéaḋ cloċ smaragaid le féaċain air.

Taisbeunaḋ 4:9

Agus nuair ḃeireas na h‐ainṁiḋṫe glóir agus onóir agus buiḋeaċas do’n té atá ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir, do’n té ṁaireas go saoġal na saoġal,

Taisbeunaḋ 5:13

Agus gaċ niḋ dár cruṫuiġeaḋ ar neaṁ, nó ar talaṁ, agus fá’n talaṁ, agus san ḃfairrge, agus gaċ a ḃfuil ionnta, do ċualas iad g‐á ráḋ, An molaḋ, agus an onóir, agus an ġlóir, agus an ċuṁaċt, go raiḃ ag an té atá ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir, agus ag an Uan go saoġal na saoġal.

Taisbeunaḋ 5:7

do cuireaḋ amaċ ar fud an doṁain uile. Agus ṫáinig sé, agus do ġlac sé an leaḃar as láiṁ ḋeis an té do ḃí ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir.

Taisbeunaḋ 6:1

Agus nuair ḃris an tUan ceann de na séalaiḃ, do ḋearcas agus do ċualas ceann de na h‐ainṁiḋṫiḃ g‐á ráḋ mar ḃéaḋ le fuaim tóirniġe, Tar.

Taisbeunaḋ 6:16

agus aduḃradar leis na sléiḃtiḃ, Tuitiḋ anuas orainn, agus foiliġiḋ ar ġnúis an té atá ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir sinn, agus ar ḋíḃeirg an Uain:

Taisbeunaḋ 8:1

Agus nuair d’ḟoscail sé an seaċtṁaḋ séala, do ḃí tost ar neaṁ tuairim is leaṫuair.