Taisbeunaḋ 3:20 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²⁰ Féaċ, atáim im’ ṡeasaṁ ag an doras ag bualaḋ: má éisteann aon duine lem’ ġuṫ, agus an doras d’ḟoscailt, tiocfad isteaċ ċuige, agus íosad suipéar i n‐éinḟeaċt leis, agus íosaiḋ seisean i n‐éinḟeaċt liom‐sa.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²⁰ Féuċ, seasaim ag an doras, agus bím ḋá ḃuálaḋ: ma éisdeann einneaċ rém ġúṫ, agus go noisgeóluiḋ an doras, raċa mé a steaċ ċuige, agus íosad mo ṡuipéir maille ris, agus eision maile riomsa.

Taisbeunaḋ 3:20 Iomraidhean Croise

Maitiú 24:33

mar sin daoiḃ‐se, nuair ċífeas siḃ na neiṫe sin go léir, bíoḋ a ḟios agaiḃ go ḃfuil sé i ngar daoiḃ, ins na dóirsiḃ féin.

Lúcas 17:8

agus naċ é adéarfaiḋ sé leis, Ullṁuiġ niḋ le n’ite ḋom, agus cuir crioslaċ ort, agus déan friotáileaṁ orm, go mbéiḋ iṫte agus ólta agam; agus ’n‐a ḋiaiḋ sin íosfair agus ólfair‐se?

Eoin 10:3

Is dó‐san ḟosclas an geatóir; agus airiġeann na caoiriġ a ġlór: agus glaoḋann sé as a n‐ainm ar a ċaoiriḃ féin, agus seolann sé amaċ iad.

Séamas 5:9

Ná biḋiḋ ag cannrán i n‐aġaiḋ a ċéile, a ḃráiṫre, ċum naċ dtiuḃarfar breiṫeaṁnas oraiḃ: féaċ, atá an breiṫeaṁ ’n‐a ṡeasaṁ ag an doras.

Taisbeunaḋ 19:9

Agus aduḃairt sé liom, Scríoḃ, Is beannuiġṫe na daoine fuair cuireaḋ ċum suipéir bainse an Uain. Agus aduḃairt sé liom, Briaṫra fírinneaċa Dé is eaḋ iad so.