Taisbeunaḋ 22:19 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁹ agus má ḃaineann aoinneaċ éinniḋ de ḃriaṫraiḃ tarngaireaċta an leaḃair seo, go mbainfiḋ Dia ḋe a ċuid de ċrann na beaṫaḋ, agus de’n naoṁ‐ċaṫair, an méid atá scríoḃṫa san leaḃar so.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁹ Agus dá mbeanuiḋ éinneaċ do ḃríaṫruiḃ leaḃair na faiḋeadóireaċdsa, beanfuiḋ Día a ċuidsion as leaḃar na beaṫa, agus as a gcaṫair náoṁṫa, agus as na neiṫiḃ atá sgríoḃṫa sa leaḃarsa.

Taisbeunaḋ 22:19 Iomraidhean Croise

Lúcas 11:52

Is mairg daoiḃ, a luċt na dliġe! óir do ṫógaḃar liḃ eoċair an eolais: ní ḋeaċaḃar féin isteaċ, agus do ċoisceaḃar iad‐san do ḃí ag dul isteaċ.

Taisbeunaḋ 1:3

Is aoiḃinn do’n té léiġeas agus do’n dream éisteas le ráiḋṫeaċas na tarngaireaċta so, aċt gaċ a ḃfuil scríoḃṫa innti do ċoiṁeád: óir ní fada uainn an t‐am.

Taisbeunaḋ 11:2

Agus leig ṫart an ċúirt atá taoḃ amuiġ de’n teampall, agus ná tóṁais í: óir atá sí taḃarṫa do na ciniḋeaċaiḃ: agus gaḃfaiḋ siad‐san de ċosaiḃ ar an naoṁ‐ċaṫair ar feaḋ ḋá ṁí agus dá‐ḟiċid.

Taisbeunaḋ 13:8

Agus ḃéarfaiḋ luċt áitreaḃa na talṁan aḋraḋ ḋó, gaċ duine naċ ḃfuil a ainṁ scríoḃṫa i leaḃar beaṫaḋ an Uain do h‐íoḋbaraḋ ó ḃunaḋ an doṁain.

Taisbeunaḋ 14:13

Agus do ċualas glór ó neaṁ, g‐á ráḋ, Scríoḃ, Is beannuiġṫe na mairḃ do‐ġeiḃ bás san Tiġearna ó’n am so feasta: Is eaḋ, adeir an Spiorad, ċum go ḃfaiġiḋ siad suaiṁneas ó n‐a saoṫar; óir leanann a ngníoṁarṫa iad.

Taisbeunaḋ 2:11

An té go ḃfuil cluas aige, éisteaḋ sé le n‐a ḃfuil ag an Spiorad d’á ráḋ leis na h‐eaglaisiḃ. An té ḃeireas buaiḋ, ní ḃfaiġiḋ sé doċar ó’n dara bás.

Taisbeunaḋ 2:26

Agus an té ḃeireas buaiḋ, agus ċoiṁeádas m’oibreaċa go deireaḋ, do‐ḃéarfad dó‐san uġdarás os cionn na náisiún,

Taisbeunaḋ 2:7

An té go ḃfuil cluas aige, éisteaḋ sé le n‐a ḃfuil ag an Spiorad d’á ráḋ leis na h‐eaglaisiḃ. An té ḃeireas buaiḋ, do‐ḃéarfad dó‐san toraḋ le n’iṫe de ċrann na beaṫaḋ atá i bpárrṫas Dé.

Taisbeunaḋ 21:2

Agus do ċonnacas an naoṁ‐ċaṫair, Iarúsalem nua, ag teaċt anuas ó Ḋia as na flaiṫeasaiḃ, í gléasta mar ḃéaḋ bean nua‐ṗósta maisiġṫe fá ċóṁair a fir.

Taisbeunaḋ 21:5

Agus an té atá ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir, aduḃairt sé, Féaċ, atáim ag déanaṁ an uile niḋ as an nua. Agus aduḃairt sé, Scríoḃ: óir is fírinneaċ, ionnraic na briaṫra so.

Taisbeunaḋ 22:12

Féaċ, atáim ag teaċt go luaṫ; agus atá mo luaċ saoṫair liom ċum cúiteaṁ do ḋéanaṁ le gaċ duine do réir a ndearna sé.

Taisbeunaḋ 22:2

Agus i lár na sráide, ar gaċ taoḃ de’n aḃainn, do ḃí crann na beaṫaḋ, do‐ḃeireaḋ ḋá ṫoraḋ déag, ag taḃairt a ṫorṫa uaiḋ uair san mí: agus d’ḟóġain duilleaḃar an ċrainn ċum na ciniḋeaċa do leiġeas.

Taisbeunaḋ 22:7

Agus féaċ, atáim ag teaċt go luaṫ. Is aoiḃinn do’n té ċoiṁeádas briaṫra tarngaireaċta an leaḃair seo.

Taisbeunaḋ 3:12

An té ḃeireas buaiḋ, déanfad colaṁan i dteampall mo Ḋé ḋe, agus ní imṫeoċaiḋ sé amaċ as go deoiḋ: agus scríoḃfad ainm mo Ḋé air, agus ainm caṫraċ mo Ḋé, Iarúsalem nua ṫig anuas as neaṁ óm’ Ḋia, agus m’ainm nua féin.

Taisbeunaḋ 3:21

An té ḃeireas buaiḋ, do‐ḃéarfad de ċead dó suiḋe síos i n‐éinḟeaċt liom im’ riġ‐ċaṫaoir, fá mar rugas féin buaiḋ, agus do ṡuiḋeas síos i n‐éinḟeaċt lem’ Aṫair ’n‐a riġ‐ċaṫaoir‐sean.