Taisbeunaḋ 22:15 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁵ Aċt ar an taoḃ amuiġ ḋi atá na madraí, agus luċt na bpisreog, agus na drúiseoirí, agus na dúnṁarḃṫóirí, agus na h‐íoḋal‐aḋraṫóirí, agus gaċ duine ġráḋuiġeas agus ċleaċtas bréag.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁵ Oír don táoḃ amuiġ béid na madruiġ, agus luċd na bpiseóg, agus a naḋaltrannuis, agus an dúnṁarḃṫa, agus a nioḋalaḋruiġ, agus gaċ neaċ ġráḋuiġeas agus do ní an ḃréug.

Taisbeunaḋ 22:15 Iomraidhean Croise

Maitiú 7:6

Ná taḃraiḋ an niḋ naoṁṫa do na madraiḃ, agus ná caiṫiḋ ḃúr bpéarlaí i láṫair na muc, ar eagla go ngaḃfaidís de ċosaiḃ orṫa, agus go n‐iompóċaidís agus go réabfaidís as a ċéile siḃ.

Maitiú 8:12

agus Iácóib i ríoġaċt neiṁe: aċt go dteilgfear clann na ríoġaċta amaċ sa dorċadas atá amuiġ: annsin béiḋ gol agus gíoscán fiacal.

Eoin 8:46

Cia aca ḋíḃ‐se ċuireas peacaḋ im’ leiṫ? Má laḃraim an ḟírinne, cad ċuige naċ gcreideann siḃ mé?

Gníoṁarṫa 8:11

Agus ba é fáṫ fá ṫugadar aire ḋó, gur ċuir sé iongnaḋ mór orṫa le tamall fada le n‐a ċuid draoiḋeaċta.

Ḃfilippiánaċ 3:2

Seaċnaiḋ na madraí, seaċnaiḋ na droċ‐oibriḋṫe, seaċnaiḋ luċt an ċóiṁġearrṫa:

Ccolossianaċ 3:6

óir is de ḋeascaiḃ a leiṫéidí sin ṫig díḃeirg Dé ar ċlainn na h‐easuṁlaċta;

1 Chum Timóteuis 1:10

do luċt striapaċais, do luċt ainṁianta mí‐nádúrṫa, do luċt goidṫe daoine, do ḃréagairiḃ, agus éinniḋ eile atá i n‐aġaiḋ an teagaisc ḟolláin;

Taisbeunaḋ 18:23

agus ní ḃéiḋ solas lampa ag soillsiú ionnat arís go deoiḋ; agus ní cluinfear guṫ an ḟir nua‐ṗósta, ná guṫ mná nua‐ṗósta ionnat arís go deoiḋ: óir ba iad daoine móra na talṁan do ċeannaiḋṫe; agus is led’ ḋraoiḋeaċt do meallaḋ na ciniḋeaċa go léir.

Taisbeunaḋ 21:27

agus ní raċaiḋ isteaċ innti éinniḋ neaṁ‐ġlan, ná aon duine do‐ġní gráineaṁlaċt nó bréag: aċt na daoine aṁáin go ḃfuil a n‐ainmneaċa scríoḃṫa i leaḃar beaṫaḋ an Uain.

Taisbeunaḋ 21:8

Aċt maidir leis na daoiniḃ meaṫta, mí‐ċreidṁeaċa, gráineaṁla, agus leis na dúnṁarḃṫóiriḃ, leis na drúiseoiriḃ, leis na draoiḋeadóiriḃ, agus leis na h‐íoḋal‐aḋraṫóiriḃ, agus le luċt na mbréag ar fad, ġeoḃaid‐sean a gcuid féin san loċ atá ar dearg‐lasaḋ le teiniḋ agus le ruiḃ; is é sin an dara bás.