Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Taisbeunaḋ 2:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

3 agus go ḃfuil foiġid agat agus gur ḟulaingis ar son m’ainme, agus nár éiriġis tuirseaċ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

3 Agus do cuireaḋ eire ort, agus iomċruiḋ tú go foiġideaċ, agus ar son ṁanmasa do rinne tú sáoṫar, agus níor tuirsiġeaḋ ṫú.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Taisbeunaḋ 2:3
49 Iomraidhean Croise  

Agus do ḃí duine darḃ ainm Síomón Curénéaċ ag gaḃáil ṫairis, aṫair Alecsandair agus Rúfuis, ṫáinig isteaċ ó’n tuaiṫ, do ċuireadar d’ḟiaċaiḃ air‐sean an ċroċ d’iomċur dó.


Cibé duine naċ n‐iomċarann a ċros féin, agus naċ leanann mise, ní féidir ḋó ḃeiṫ ’n‐a ḋeisceabal agam.


Agus do laḃair sé leo as saṁlaoid, g‐á ċur i dtuigsin dóiḃ go mba ċeart dóiḃ ḃeiṫ ag guiḋe i gcóṁnaiḋe, agus gan staonaḋ;


Le neart foiġde slánóċaiḋ siḃ ḃúr n‐anmanna.


Agus d’ḟreagair Síomón agus aduḃairt, A Ṁáiġistir, Do ḃíomar ag obair ar feaḋ na h‐oiḋċe, agus níor ṫógamar éinniḋ; aċt ċeana, ó deirir‐se an focal, cuirfead amaċ an líon.


Agus an ċuid atá sa talaṁ maiṫ, is iad‐san na daoine d’éist leis an mbriaṫar le deaġ‐ċroiḋe macánta, agus congḃuiġeann siad é, agus do‐ḃeir siad toraḋ go foiġdeaċ uaṫa.


Aċt do‐ġéanaid na neiṫe seo go léir ḋaoiḃ mar ġeall ar m’ainm‐se, de ḃriġ naċ ḃfuil aiṫne aca ar an té do ċuir uaiḋ mé.


ag déanaṁ gáirdeaċais i ndóċas; go foiġdeaċ fá ġéirleanṁain;


Beannuiġiḋ do Ṫruféna agus do Ṫrufósa, mná ṡaoṫruiġeas san Tiġearna. Beannuiġiḋ do Ṗersis dileas, bean do rinne saoṫar mór san Tiġearna.


an ḃeaṫa ṡíorraiḋe do’n dream loirgeas glóir agus onóir agus do‐ṁarḃṫaċt, ag leanṁaint go foiġdeaċ do ḋeaġ‐ġníoṁarṫaiḃ:


Aċt má ḃíonn dóċas againn ċum an niḋ naċ ḃfeicimíd, bímíd ag fuireaċ go foiġdeaċ air.


foiḋniġeann sé le gaċ niḋ, creideann sé an uile niḋ, cuireann sé muiniġin as gaċ uile niḋ, fulaingeann sé an uile niḋ.


agus do gaċ duine atá ag cóṁoibriú agus ag saoṫrú.


ní ag maoiḋeaṁ as miosúr dúinn as a ndearna daoine eile; aċt atá súil againn, do réir mar ṁéaduiġeas ḃur gcreideaṁ,


An seirḃísiġ Ċríost iad (ag laḃairt mar ḋuine atá as a ċéill atáim), is mó ’ná sin mise; ní ba ḋúṫraċtaiġe i saoṫar, i bpríosúnaiḃ ní ba ṁiniciġe, dom’ sciúirseaḋ as miosúr, i mbaoġal báis go minic.


Ar an aḋḃar sin, ó ṫárla an ṁiniostrálaċt so ḃeiṫ againn, do réir mar fuaramar trócaire, ní ċailleann ar ár meisneaċ:


Uime sin ní ċailleann ar ár meisneaċ; aċt giḋ go mbíonn an taoḃ amuiġ de’n duine ag meaṫ orainn, atá an taoḃ istiġ de d’á aṫnuaḋaḋ ó lá go ċéile.


Uime sin, cia aca san mbaile nó as baile ḋúinn, is é ċuirimíd róṁainn a ḋeaġṫoil do ḋéanaṁ.


i gcruaḋtan, i riaċtanas, i ngéiḃeann, i mbuilliḃ, i bpríosúnaiḃ, i n‐aċrannaiḃ, i ndian‐tsaoṫar, i ḃfaireaċán, i dtroscaiḋiḃ;


Tógaiḋ trom‐ualaiġe a ċéile, ag cóiṁlíonaḋ dliġe Ċríost mar sin.


Agus ná h‐éiriġmís tuirseaċ ag déanaṁ maiṫeasa: óir bainfimíd toraḋ i n‐am oireaṁnaċ, muna dtagaiḋ lag‐spioraidiġe orainn.


ag noċtaḋ briaṫair na beaṫaḋ, ċum go mbéiḋ aḋḃar maoiḋṁeaċais agam i ló Ċríost, de ċionn nár riṫeas agus nár ṡaoṫruiġeas i n‐aisce.


Agus impiḋim ort‐sa, a ċomrádaiḋe ḋil, congnaṁ do ṫaḃairt do na mnáiḃ úd, óir do ṡaoṫruiġeadar san tsoiscéal i n‐éinḟeaċt liom‐sa, i n‐éinḟeaċt le Clément, leis, agus leis an gcuid eile dem’ ċóṁ‐oibriġṫeoiriḃ, go ḃfuil a n‐ainmneaċa ṫíos i leaḃar na beaṫaḋ.


siḃ daingniġṫe le gaċ neart tré ċuṁaċt a ġlóire, nó go raiḃ siḃ lán‐ḟoiḋneaċ, fad‐ḟulaingeaċ le h‐áṫas;


ag síor‐ċuiṁneaṁ ar ḃur ngníoṁarṫaiḃ creidiṁ, agus ar ḃur saoṫar carṫannaċta, agus ar ḃur ndóċas foiḋneaċ as ár dTiġearna Íosa Críost, i ḃfiaḋnaise ár nDé agus ár nAṫar.


Óir is cuiṁin liḃ, a ḃráiṫre, an saoṫar agus an duaḋ fuaramar: ag obair d’oiḋċe agus de ló, ċum naċ mbéimís mar ualaċ ar aon duine agaiḃ, do ṡeanmóruiġeamar soiscéal Dé ḋaoiḃ.


Impiḋmíd oraiḃ, a ḃráiṫre, cion do ḃeiṫ agaiḃ orṫa‐san atá ag obair ’n‐ḃur measc, iad‐san go ḃfuil ceannas aca oraiḃ san Tiġearna, agus ḃeireas cóṁairle ḃur leasa ḋaoiḃ;


Aċt, a ḃráiṫre, ná biḋiḋ‐se tuirseaċ ag déanaṁ maiṫeasa.


Agus go dtreoruiġiḋ an Tiġearna ḃur gcroiḋeaċa ċum gráḋa Dé, agus ċum foiḋne Ċríost.


agus níor iṫeamar arán aon duine i n‐aisce, aċt ag obair go cruaiḋ, dóċaṁlaċ, d’oiḋċe agus de ló, ċum naċ mbéimís mar ualaċ ar aon duine agaiḃ.


Óir ċuige sin is eaḋ atáimíd ag saoṫrú agus ag spairn, toisc ár muiniġin ḃeiṫ againn as an Dia beo, slánuiġṫeoir na ndaoine uile, an méid aca ċreideas, go mór‐ṁór.


Meastar gur fiú a ḋá oiread d’onóir na seanóirí riaġluiġeas go maiṫ, iad‐san go mór‐ṁór go mbíonn an tseanmóireaċt agus an teagasc mar ṡaoṫar aca.


Óir atá gáḃaḋ le foiḋne agaiḃ, ar ṁoḋ, ṫar a éis daoiḃ toil Dé do ḋéanaṁ, go ḃfaiġiḋ siḃ a ḃfuil geallta ḋaoiḃ.


D’á ḃriġ sin, ó ṫárla néall ċóṁ mór sin d’ḟiaḋnaiḋṫiḃ ḃeiṫ ’n‐ár dtimċeall, cuirimís dínn gaċ ualaċ, agus an peacaḋ ġreamuiġeas ċóṁ dlúṫ sin dínn, agus riṫimís go foiġdeaċ an cúrsa atá curṫa róṁainn,


D’á ḃriġ sin imṫiġmís amaċ as an gcampa ċuige, ag iomċar a ṁasla.


óir ní ḟuil Dia éagcóraċ go ndéanfaḋ sé dearmad ar ḃur saoṫar agus ar an ngráḋ do ṫaisbeáin siḃ d’á ainm, mar rinne siḃ frioṫáileaṁ ar na naoṁaiḃ, agus mar ġníonn siḃ fós.


ċum naċ n‐éireoċaḋ siḃ leisceaṁail, aċt go ndéanfaḋ siḃ aiṫris ar na daoiniḃ fuair na geallaṁnaċa mar oiḋreaċt de ḃárr creidiṁ agus foiḋne.


Agus mar sin, tar a éis dó fanaṁain go foiġdeaċ, fuair sé a raiḃ geallta ḋó.


agus eolas le suḃáilce; agus measarḋaċt le h‐eolas; agus foiḋne le measarḋaċt;


Mise Eoin, ḃur mbráṫair agus ḃur gcóṁṗáirtiḋe san anró, agus san ríoġaċt, agus san ḃfad‐ḟulang atá i hÍosa, do ḃíos‐sa san oileán ar a dtugtar Patmos ar son briaṫair Dé, agus ar son fiaḋnaise Íosa.


De ḃriġ gur ċoiṁeádais briaṫar m’ḟad‐ḟulaing, cuṁdóċad‐sa ṫú ar uair an ċaṫuiġṫe atá le teaċt ar an saoġal uile, ċum a maireann ar talaṁ d’ḟroṁaḋ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan