Taisbeunaḋ 19:10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁰ Agus do ṫuiteas síos ag a ċosaiḃ ċum aḋraḋ do ḋéanaṁ ḋó; aċt aduḃairt seisean liom, Seaċain, ná déan é: is cóiṁ‐ṡeirḃíseaċ leat‐sa mé, agus led’ ḃráiṫriḃ go ḃfuil fiaḋnaise Íosa aca: déan aḋraḋ do Ḋia, óir is í fiaḋnaise Íosa spiorad na tarngaireaċta.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ Agus do ṫuit mé síos agá ċosuiḃ ċum a onóruiġṫe. Aċd a duḃairt sé riom, Coiṁéid naċ déuna tú sin: as coiṁṡearḃḟoġantuiġe ḋuit mé, agus dod ḋearḃráiṫriḃ agá ḃfuil fíaḋnuise Iósa aca: taḃair onóir do Ḋía: óir a sí fíaḋnuise Iósa spiorad na fáiḋeadóireaċda.

Taisbeunaḋ 19:10 Iomraidhean Croise

Maitiú 4:10

agus mé d’aḋraḋ. Annsin aduḃairt Íosa leis, Imṫiġ, a Ṡátain: óir atá scríoḃṫa, Aḋarfaiḋ tú do Ṫiġearna Dia, agus is dó‐san aṁáin do, ġéanaiḋ tú seirḃís.

Marcus 5:22

Agus ṫáinig fear d’uaċtaránaiḃ na sionagóige ċuige, agus Iáirus ab ainm dó; agus nuair do ċonnaic sé é, do ċaiṫ sé é féin ag a ċosaiḃ,

Marcus 7:25

Aċt ar an láṫair, ṫáinig bean go raiḃ spioraid neaṁ‐ġlan ’n‐a h‐inġin ḃig, nuair do‐ċuala sí ’n‐a ṫaoḃ, ṫáinig sí ċuige, agus do ċaiṫ sí í féin ag a ċosaiḃ.

Lúcas 1:19

Agus d’ḟreagair an t‐aingeal agus aduḃairt sé leis, Is mise Gaibrial ḃíos im’ ṡeasaṁ i láṫair Dé; agus do cuireaḋ mé ċum laḃarṫa leat‐sa, agus ċum na deaġ‐scéala so d’innsin duit.

Lúcas 24:44

Agus aduḃairt sé leo, Is iad so na briaṫra do laḃras liḃ, an ḟaid do ḃíos fós ’n‐ḃúr ḃfoċair, gurḃ éigean gaċ a ḃfuil scríoḃṫa i reaċt Ṁaoise, agus ins na fáiḋiḃ, agus ins na salmaiḃ, im’ ṫaoḃ‐sa, do ċóiṁlíonaḋ.

Eoin 5:39

Cuarduiġeann siḃ na scrioptúirí, óir measann siḃ gur ab ionnta atá an ḃeaṫa ṡíorraiḋe agaiḃ; agus is iad sin do‐ḃeir fiaḋnaise im’ ṫaoḃ‐sa;

Gníoṁarṫa 10:43

Is dó‐san do‐ḃeir na fáiḋe go léir fiaḋnaise, gur ’n‐a ainm‐sean gaċ éinneaċ ċreideas ann do‐ġeoḃaiḋ sé maiṫeaṁnas na bpeacaḋ.

Gníoṁarṫa 13:27

Óir na daoine ċóṁnuiġeas i nIarúsalem, agus a riaġlóirí, toisc gan aiṫne ḃeiṫ aca airsean, agus gan eolas ḃeiṫ aca ar ḃriaṫraiḃ na ḃfáiḋ léiġtear gaċ sabóid, do ċóiṁlíonadar a nduḃradar g‐á ḋaoraḋ.

2 Chum na gCoirinnteach 8:7

Aċt ó tá siḃ iomlán san uile niḋ, i gcreideaṁ, i n‐urlaḃra, agus i n‐eolas, agus san uile ḋúṫraċt, agus ’n‐ḃur ngráḋ ḋúinne, bíoḋ an grása so go h‐iomlán, leis.

Heṗesiánaċ 5:15

D’á ḃriġ sin biḋiḋ an‐aireaċ i dtaoḃ an tsaoġail ċaiṫeas siḃ, ní ar nós daoine diṫ‐céilliḋe, aċt ar nós daoine céilliḋe;

Heṗesiánaċ 5:33

Giḋeaḋ, taḃraḋ gaċ duine agaiḃ gráḋ d’á ṁnaoi mar ṫugann sé dó féin é; agus féaċaḋ an ḃean ċuige go dtiuḃraiḋ sí urraim d’á fear.

Ḃfilippiánaċ 3:3

óir is sinne luċt an ḟír‐ṫimċeall‐ġearrṫa, do‐ġní aḋraḋ tré Spiorad Dé, agus do‐ġní maoiḋṁeaċas as Íosa Críost,

1 Chum na dTesaloníceach 5:15

Féaċaiḋ ċuige naċ dtiuḃraiḋ aoinneaċ an t‐olc i n‐éiric an uilc d’aon duine; aċt leanaiḋ i gcóṁnaiḋe do’n ṁaiṫ eadraiḃ féin agus i dtaoḃ an uile ḋuine.

Neaḃruiḋeaċ 1:14

Naċ spioraidí freastail iad go léir, atá curṫa amaċ ċum frioṫálṁa orṫa‐san go ḃfuil an slánuġaḋ i ndán dóiḃ mar oiḋreaċt?

Neaḃruiḋeaċ 12:25

Taḃraiḋ aire gan eiteaċ do ṫaḃairt do’n té laḃras. Óir muna dtáinig an dream slán do ḋiúltuiġ do’n té ṫug raḃaḋ dóiḃ ar talaṁ, is luġa‐de ṫioċfaimíd‐ne slán má ṫugaimíd cúl do’n té do‐ḃeir raḃaḋ ó neaṁ anuas:

1 Eoin 5:10

An té ċreideas i Mac Dé, atá an ḟiaḋnaise seo ann féin. An té naċ gcreideann do Ḋia, bréagnuiġeann sé é; de ḃriġ nár ċreid sé an ḟiaḋnaise ṫug Dia i dtaoḃ a Ṁic.

1 Eoin 5:21

Is é an fír‐Ḋia, agus an ḃeaṫa ṁarṫannaċ é seo. A ċlann ḃeag, coiṁeádaiḋ siḃ féin ar íoḋalaiḃ.

Taisbeunaḋ 1:1

Taisbeánaḋ Íosa Críost, ṫug Dia ḋó ċum na neiṫe atá le teaċt ċum críċe go luaṫ d’ḟoillsiú d’á ṡeirḃíseaċaiḃ; agus do noċt d’á ṡeirḃíseaċ Eoin iad le teaċtaireaċt aingil,

Taisbeunaḋ 1:9

Mise Eoin, ḃur mbráṫair agus ḃur gcóṁṗáirtiḋe san anró, agus san ríoġaċt, agus san ḃfad‐ḟulang atá i hÍosa, do ḃíos‐sa san oileán ar a dtugtar Patmos ar son briaṫair Dé, agus ar son fiaḋnaise Íosa.

Taisbeunaḋ 12:11

Agus rugadar buaiḋ air tré ḟuil an Uain, agus tré ḃriaṫar a ḃfiaḋnaise: agus níor ċuireadar suim ’na n‐anam go dtí an bás féin.

Taisbeunaḋ 12:17

Agus d’éiriġ an dragún feargaċ leis an mnaoi, agus d’imṫiġ sé ċum cogaḋ do ċur ar an gcuid eile d’á slioċt, ar luċt coiṁeádta aiṫeanta Dé, go ḃfuil fiaḋnaise Íosa aca.

Taisbeunaḋ 14:7

agus duḃairt sé de ġuṫ árd, Bíoḋ eagla Dé oraiḃ, agus taḃraiḋ glóir dó; óir atá uair a ḃreiṫeaṁnais tagṫa: agus déanaiḋ aḋraḋ do’n té do rinne neaṁ agus talaṁ agus muir agus toibreaċa an uisce.

Taisbeunaḋ 15:4

Cia h‐é naċ mbéiḋ eagla air róṁat, a Ṫiġearna, agus naċ dtiuḃraiḋ glóir dot’ ainm? Óir is tusa aṁáin atá naoṁṫa; agus tiocfaiḋ na ciniḋeaċa uile agus sléaċtfaiḋ siad róṁat; óir atá do ḃreiṫeaṁnaisí lán‐ḟoillsiġṫe.

Taisbeunaḋ 19:9

Agus aduḃairt sé liom, Scríoḃ, Is beannuiġṫe na daoine fuair cuireaḋ ċum suipéir bainse an Uain. Agus aduḃairt sé liom, Briaṫra fírinneaċa Dé is eaḋ iad so.

Taisbeunaḋ 4:10

tuiteann an ceaṫrar seanóir agus fiċe síos os cóṁair na té atá ’n‐a ṡuiḋe san riġ‐ċaṫaoir, agus aḋrann siad an té ṁaireas go saoġal na saoġal, agus caiṫeann siad a gcoróineaċa síos os cóṁair na riġ‐ċaṫaoireaċ,