Taisbeunaḋ 13:5 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁵ Agus tugaḋ béal dó ag laḃairt go mór‐ṁaoiḋteaċ, masluiġṫeaċ; agus tugaḋ de ċuṁaċt dó ḃeiṫ ag oibriú ar feaḋ ḋá ṁí agus dá‐ḟiċid.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁵ Agus tugaḋ béul do laḃrus neiṫe mora agus blaisṗéimiġ; agus tugaḋ cúṁaċda ḋó cogaḋ ḋéunaṁ air feaḋ ḋá ṁíos agus dá ḟiċead.

Taisbeunaḋ 13:5 Iomraidhean Croise

2 Chum na dTesaloníceach 2:3

Ná meallaḋ aoinneaċ ar aon ċuma siḃ; óir ní foláir tréigean an ċreidiṁ do ṫeaċt ar dtús,

2 Chum na dTesaloníceach 2:4

agus noċtaḋ fir an ṗeacaiḋ, an mac mallaċtan árduiġeas é féin os cionn gaċ a dtugtar Dia mar ainm air, nó go ndéantar aḋraḋ ḋó; ar ṁoḋ go suiḋeann sé i dteampall Dé, g‐á ċur i gcéill gur Dia é féin.

2 Chum na dTesaloníceach 2:8

Annsin is eaḋ foillseoċar an duine míriaġalta go marḃóċaiḋ an Tiġearna Íosa le h‐anáil a ḃéil é, agus go scriosfaiḋ sé le n‐a ṫeaċt agus le n‐a ṫaiḋḃsiú é.

Taisbeunaḋ 11:7

Agus nuair ḃéas a ḃfiaḋnaise críoċnuiġṫe aca, an t‐ainṁiḋe ṫig as an duiḃeagán, déanfaiḋ sé cogaḋ leo, agus buaiḋfiḋ sé orṫa, agus marḃóċaiḋ sé iad.

Taisbeunaḋ 12:14

Agus tugaḋ ḋá sciaṫán an iolair ṁóir do’n ṁnaoi, ċum go dteiċfeaḋ sí go dtí n‐a h‐áit féin san ḃfásaċ, mar a mbeaṫuiġtear í ar feaḋ tréiṁse, agus ḋá ṫréiṁse, agus leaṫ‐tréiṁse i ḃfad ó aġaiḋ an dragúin.

Taisbeunaḋ 12:6

Agus do ṫeiċ an ḃean isteaċ san ḃfásaċ, mar a ḃfuil áit fá n‐a cóṁair ullaṁ ag Dia ḋi, ċum go mbeaṫóċaiḋe í annsin ar feaḋ míle, ḋá ċéad agus trí fiċid lá.

Taisbeunaḋ 13:7

Agus tugaḋ de ċead dó cogaḋ do ċur ar na naoṁaiḃ, agus buaiḋ do ḃreiṫ orṫa: agus tugaḋ cuṁaċt dó os cionn gaċ treiḃe, agus pobail, agus teangan, agus ciniḋ.