Taisbeunaḋ 12:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁹ Agus do teilgeaḋ síos an dragún mór, an tsean‐naṫair niṁe, ar a dtugtar an Diaḃal agus Sátan, an té ṁeallas an saoġal ar fad; do teilgeaḋ síos é go dtalaṁ, agus do teilgeaḋ a aingle síos i n‐éinḟeaċt leis.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁹ Agus do teilgeaḋ amaċ an dragún mór, an tseanaiṫir niṁe, dá ngoirṫear an Díaḃal agus Sátan, an tí ṁeallas an doṁan uile: do teilgeaḋ amaċ é fán dtalaṁ, agus do teilgeaḋ amaċ a aingil maille ris.

Taisbeunaḋ 12:9 Iomraidhean Croise

Maitiú 13:39

agus is é an diaḃal an náṁaid do ċuir iad: agus is é deireaḋ an tsaoġail an fóġṁar; agus is iad na h‐aingil na buanaiḋṫe,

Maitiú 24:24

Óir éireoċaiḋ Críostanna bréige, agus fáiḋe bréige, agus taisbeánfaid‐sean cóṁarṫaí agus iongantaisí móra, d’ḟonn na fíréin toġṫa féin do ṁeallaḋ, má’s féidir é.

Maitiú 25:41

Annsin adéarfaiḋ sé leo‐san ḃéas ar a láiṁ ċlé, Imṫiġiḋ uaim, a ḋaoine malluiġṫe, isteaċ sa teiniḋ ṡíorraiḋe do h‐ullṁuiġeaḋ do’n diaḃal agus d’á aingliḃ:

Maitiú 4:1

Annsin do ṫreoruiġ an Spiorad Íosa isteaċ sa ḃfásaċ ċum go gcuirfeaḋ an diaḃal caṫú air.

Maitiú 4:10

agus mé d’aḋraḋ. Annsin aduḃairt Íosa leis, Imṫiġ, a Ṡátain: óir atá scríoḃṫa, Aḋarfaiḋ tú do Ṫiġearna Dia, agus is dó‐san aṁáin do, ġéanaiḋ tú seirḃís.

Maitiú 4:5

Annsin do rug an diaḃal leis é isteaċ sa gcaṫair naoṁṫa, agus do ċuir sé ’n‐a ṡeasaṁ ar spuaic an teampaill é,

Maitiú 4:8

Annsin do rug an diaḃal leis é go mullaċ sléiḃe an‐áird, agus do ṫaisbeán sé ḋó ríoġaċta uile an doṁain, agus a ngradam;

Lúcas 10:18

Agus aduḃairt seisean leo, Do ċonnacas Sátan ag tuitim ó, neaṁ mar scail teinntriġe.

Lúcas 13:16

Agus an ḃean so, inġean Abraċaim, do ḃí fá ċeangal ag Sátan le h‐oċt mbliaḋna déag anuas, nár ċeart í do scaoileaḋ ó’n gceangal sin, lá na sabóide?

Lúcas 22:3

Agus do ċuaiḋ Sátan isteaċ i nIúdás Iscariót, duine de’n dáréag.

Lúcas 22:31

A Ṡíomóin, a Ṡíomóin, féaċ, fuair Sátan cead siḃ‐se do ċriaṫairt mar ċruiṫneaċt:

Lúcas 8:12

Iad‐san atá le h‐ais an ḃealaiġ is iad na daoine éisteas; annsin tig an diaḃal, agus tógann sé an briaṫar as a gcroiḋe, ar eagla go gcreidfidís agus go saorfaiḋe iad.

Eoin 12:31

Anois atá breiṫeaṁnas an tsaoġail seo ann; anois atá prionnsa an tsaoġail seo le ruagaḋ.

Eoin 14:30

Ní laḃarfad mórán eile liḃ, óir atá prionnsa an tsaoġail seo ag teaċt: agus ní ḟuil baint ar biṫ aige liom‐sa;

Eoin 16:11

i dtaoḃ an ḃreiṫeaṁnais, de ḃriġ go ḃfuil breiṫeaṁnas taḃarṫa ar ṗrionnsa an tsaoġail seo.

Eoin 8:44

Is ó ḃúr n‐Aṫair, an diaḃal, siḃ‐se, agus is é mian ḃúr n‐aṫar is toil liḃ do ḋéanaṁ. Dúnṁarḃṫóir ab eaḋ eisean ó ṫosaċ, agus níor ṡeas sé sa ḃfírinne, óir ní ḟuil fírinne ann. Nuair do‐ḃeir sé an t‐éiṫeaċ, is uaiḋ féin laḃras sé: óir is bréagaire é, is é aṫair an éiṫiġ é.

Gníoṁarṫa 26:18

le n‐a súilí d’ḟoscailt, ċum go n‐iompóċaidís ó’n dorċadas ċum an tsolais, agus ó ċuṁaċt Sátain ċum Dé, go ḃfaiġdís maiṫeaṁnas na bpeacaḋ agus oiġreaċt i measc na ndaoine naoṁṫar tré ċreideaṁ ionnaim‐se.

Gníoṁarṫa 5:3

Aċt aduḃairt Peadar, A Ananiais, cad ċuige ar líon Sátan do ċroiḋe, go n‐innseoċá bréag do’n Spiorad Naoṁ, agus cuid de luaċ na talṁan do ċongḃáil?

Roṁánaċ 16:18

Óir ní do’n Tiġearna Críost atá a leiṫéidí ag déanaṁ seirḃíse, aċt d’á mbolg féin; agus tá siad ag meallaḋ croiḋeaċa na ndaoine simpliḋe le blastaċt cainnte agus le bladaireaċt.

Roṁánaċ 16:20

Agus is gearr go mbrúġfaiḋ Dia na síoṫċána Sátan fá ḃur gcosaiḃ. Go raiḃ grása ár dTiġearna Iosa Críost liḃ!

2 Chum na gCoirinnteach 11:14

Agus ní h‐aon iongnaḋ é sin; mar ċuireann Sátan féin cló aingil solais air féin.

2 Chum na gCoirinnteach 11:3

Aċt is eagal liom, fá mar ṁeall an naṫair Éaḃa le n‐a ġliocas, go dtruailleoċaiḋe ḃur smaointe ar aon ċor ó’n tsimpliḋeaċt agus ó’n ngeanmnaiḋeaċt i dtaoḃ Ċríost.

2 Chum na gCoirinnteach 12:7

Agus mar ġeall ar ḟeaḃas na dtaiḋḃreaḋ sin, ar eagla go mbéaḋ móráil ṫar fóir orm, tugaḋ ḋom dealg san ḃfeoil, teaċtaire Ṡátain ċum mo ċiapṫa, ċum naċ ndéanfainn mórtas ṫar fóir.

2 Chum na gCoirinnteach 2:11

ar eagla go mbéaḋ buaiḋ ag Sátan orainn; óir ní ḟuilmíd gan eolas ar a ṡliġṫiḃ.

2 Chum na gCoirinnteach 4:4

san dream dí‐ċreidṁeaċ go ḃfuil a n‐aigne dallta ag Dia an tsaoġail seo, ċum naċ ndeallróċaḋ solas glórṁar Ċríost, íoṁáiġ Dé, orṫa.

Heṗesiánaċ 4:14

ċum miosúir áirde iomláine Críost: ionnas naċ mbéidmíd feasta ’n‐ár leanḃaiḃ, d’ár luascaḋ siar, aniar, d’ár scuabaḋ ċum siuḃail ag gaċ gaoiṫ teagaisc, ag cleasaiḋeaċt luċt ceilge, ag a gclisteaċt ċum mealltóireaċta:

2 Chum na dTesaloníceach 2:3

Ná meallaḋ aoinneaċ ar aon ċuma siḃ; óir ní foláir tréigean an ċreidiṁ do ṫeaċt ar dtús,

1 Chum Timóteuis 2:14

Agus níorḃ é Áḋaṁ do meallaḋ, aċt do meallaḋ an ḃean, gur éiriġ sí cionntaċ i bpeacaḋ.

2 Chum Timóteuis 3:13

Aċt éireoċaiḋ droċ‐ḋaoine agus mealltóirí níos measa agus níos measa, ag meallaḋ agus d’á meallaḋ féin.

Neaḃruiḋeaċ 2:14

D’á ḃriġ sin, ó tá an ċlann rannṗáirteaċ i ḃfeoil agus i ḃfuil, do ġlac sé féin, leis, páirt ionnta; ċum go mbrisfeaḋ sé, de ḃárr an ḃáis, ċuṁaċt an té go raiḃ cuṁaċt an ḃáis aige, is é sin an diaḃal;

1 Peadar 5:8

Biḋiḋ stuamḋa, biḋiḋ ar ḃur n‐aire; bíonn ḃur n‐áiḋḃeirseoir, an diaḃal, ag siuḃal ṫart timċeall mar leoṁan búirfeaḋaċ ar ṫóir an té ḟéadas sé a ṡlugaḋ.

1 Eoin 5:19

Is eol dúinn, leis, gur daoine le Dia sinn, agus go ḃfuil an saoġal ar fad fá ċuṁaċt na h‐ainspioraide.

Iudais 1:9

Aċt Miċeál árd‐aingeal, ag conspóid leis an diaḃal dó, ag aiġneas fá ċorp Ṁaoise, níor láṁ sé a ċúisiú go masluiġṫeaċ, aċt aduḃairt, Go smaċtuiġiḋ an Tiġearna ṫú.

Taisbeunaḋ 12:12

Déanaiḋ gáirdeaċas d’á ḃriġ sin, a ḟlaiṫeasa, agus siḃ‐se ċóṁnuiġeas ionnta. Is mairg do’n talaṁ agus do’n ḟairrge: óir atá an diaḃal imṫiġṫe síos ċugaiḃ, agus fearg ṁór air, agus a ḟios aige naċ ḃfuil aċt tamall beag i ndán dó.

Taisbeunaḋ 12:3

Agus do noċtaḋ cóṁarṫa eile san spéir; agus féaċ, dragún mór dearg, go raiḃ seaċt gcloigne agus deiċ n‐aḋarca aige, agus do ḃí seaċt gcoróineaċa ar na cloigniḃ.

Taisbeunaḋ 12:7

Agus do ḃí cogaḋ ar neaṁ: Miċeál agus a aingle ag troid i h‐aġaiḋ an drágúin; agus do ṫroid an dragún agus a aingle:

Taisbeunaḋ 12:8

agus níor éiriġ an caṫ leo, agus ní fríṫ aon áit as sin amaċ dóiḃ ar neaṁ.

Taisbeunaḋ 13:14

Agus meallann sé luċt áitreaḃa na talṁan leis na miorḃailtiḃ tugaḋ le déanaṁ ḋó i ḃfiaḋnaise an ainṁiḋe, g‐á ráḋ le luċt áitreaḃa na talṁan íoṁáiġ do ḋéanaṁ do’n ainṁiḋe fuair an ġoin ó’n gclaiḋeaṁ, agus do ṁair beo.

Taisbeunaḋ 16:14

óir is spioraidí deaṁan iad, ag oibriú míorḃailtí, ṫéiġeas amaċ ċum riġṫe an doṁain uile, ċum iad do ċruinniú le ċéile fá ċóṁair cogaiḋ lae ṁóir Dé Uile‐ċuṁaċtaiġ.

Taisbeunaḋ 18:2

Agus do ġlaoḋ sé amaċ de ġuṫ árd, g‐á ráḋ, Tuitṫe! tuitṫe! atá sí tuitṫe, an Ḃaibiolóin Ṁór, agus atá áitreaḃ deaṁan déanta ḋi, agus uaċais do gaċ spiorad neaṁ‐ġlan, agus carcair do gaċ éan neaṁ‐ġlan, aḋḟuaṫṁar.

Taisbeunaḋ 18:23

agus ní ḃéiḋ solas lampa ag soillsiú ionnat arís go deoiḋ; agus ní cluinfear guṫ an ḟir nua‐ṗósta, ná guṫ mná nua‐ṗósta ionnat arís go deoiḋ: óir ba iad daoine móra na talṁan do ċeannaiḋṫe; agus is led’ ḋraoiḋeaċt do meallaḋ na ciniḋeaċa go léir.

Taisbeunaḋ 19:20

Agus do gaḃaḋ an t‐ainṁiḋe, agus i n‐éinḟeaċt leis, an fáiḋ bréige do rinne na míorḃailtí ’n‐a ḟiaḋnaise, le n‐ár ṁeall sé an dream do ġlac marc an ainṁiḋe ċuca, agus an dream ṫug aḋraḋ d’á íoṁáiġ. Do teilgeaḋ iad araon beo amaċ i loċ teineaḋ atá ar dearg‐lasaḋ le ruiḃ.

Taisbeunaḋ 2:13

Is eol dom t’áit ċóṁnuiġṫe, mar a ḃfuil riġ‐ċaṫaoir Ṡátain: agus greamuiġeann tú dem’ ainm‐se, agus níor ṡéanais mo ċreideaṁ i laeṫiḃ Antipais féin, m’ḟiaḋnaiḋe dílis do marḃaḋ ’n‐ḃur measc, san áit ’n‐a ḃfuil Sátan ’n‐a ċóṁnaiḋe.

Taisbeunaḋ 2:24

Aċt deirim‐se liḃ‐se, leis an gcuid eile de ṁuinntir Ṫuatíra naċ ḃfuil an teagasc so aca, agus naċ eol dóiḃ neiṫe doiṁne Ṡátain, mar ġlaoḋann siad orṫa; Ní ċuirim aon ualaċ eile oraiḃ.

Taisbeunaḋ 2:9

Is eol dom t’anró, agus do ḃoċtaine (aċt atáir saiḋḃir), agus maslú an dreama adeir gur Iúdaiġ iad, agus naċ eaḋ, aċt gur sionagóg Ṡátain iad.

Taisbeunaḋ 20:10

Agus do teilgeaḋ an diaḃal do ṁeall iad isteaċ i loċ na teineaḋ agus na ruiḃe, mar a ḃfuil an t‐ainṁiḋe agus an fáiḋ bréige; agus béiḋ siad d’á gciapaḋ de ló agus d’oiḋċe go saoġal na saoġal.

Taisbeunaḋ 20:8

agus tiocfaiḋ sé amaċ ċum na gciniḋeaċ atá i gceiṫre h‐áirdiḃ an doṁain, Góg agus Magóg, do ṁeallaḋ agus do ċruinniú le ċéile ċum cogaiḋ. Ní lia gaineaṁ na fairrge ’ná iad,

Taisbeunaḋ 3:9

Féaċ, do‐ḃeirim duit cuid de luċt sionagóige Sátain, adeir gur Iúdaiġ iad, aċt naċ eaḋ, aċt gur bréagaċ atáid; féaċ, cuirfead d’ḟiaċaiḃ orṫa teaċt agus sléaċtaḋ ag do ċosaiḃ, agus a aiṫint go dtugas‐sa gráḋ ḋuit.

Taisbeunaḋ 9:1

Agus do ṡéid an cúigeaḋ h‐aingeal, agus do ċonnacas réalta do ṫuit ó neaṁ anuas ar an talaṁ:

Taisbeunaḋ 9:20

Agus an ċuid eile de na daoiniḃ do fágáḋ gan marḃaḋ leis na pláiġiḃ seo, ní ḋearnadar aiṫriġe i h‐oibreaċaiḃ a láṁ, ċum naċ ndéanfaidís aḋraḋ d’íoḋalaiḃ óir, agus airgid, agus práis, agus cloiċe, agus aḋmaid: atá gan raḋarc, gan éisteaċt, gan neart siuḃail: