Taisbeunaḋ 10:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² agus do ḃí leaḃar beag ar ḟoscailt ’n‐a láiṁ aige: agus do ċuir sé a leaṫ‐ċos ḋeas ar an ḃfairrge,

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Agus do ḃi leaḃrán osguilte aige ann a láiṁ: agus do ċuir sé a ċos deas ar muir, agus a ċos ċlí ar tír,

Taisbeunaḋ 10:2 Iomraidhean Croise

Maitiú 28:18

Agus ṫáinig Íosa ċuca agus do laḃair sé leo, g‐á ráḋ, Tugaḋ ḋaṁ‐sa gaċ cuṁaċt ar neaṁ agus ar talaṁ.

Taisbeunaḋ 10:5

Agus an t‐aingeal do ċonnacas ’n‐a ṡeasaṁ ar an ḃfairrge agus ar an talaṁ, do ṫóg sé a láṁ ḋeas suas ċum neiṁe,

Taisbeunaḋ 6:1

Agus nuair ḃris an tUan ceann de na séalaiḃ, do ḋearcas agus do ċualas ceann de na h‐ainṁiḋṫiḃ g‐á ráḋ mar ḃéaḋ le fuaim tóirniġe, Tar.

Taisbeunaḋ 6:3

Agus nuair d’ḟoscail sé an dara séala, do ċualas an dara h‐ainṁiḋe g‐á ráḋ, Tar.