Séamas 5:1 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Féaċaiḋ i leiṫ, a luċt an tsaiḋḃris, biḋiḋ ag caoineaḋ agus ag olagón fá n‐a ḃfuil de ṫubaiste le teaċt oraiḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹ Ag súd ċuige siḃ a nois, a ḋaóine saiġḃre, déunuiḋ gul agus uáillfeartaċ, ar son na naṁgar ṫiucfus oruiḃ.

Séamas 5:1 Iomraidhean Croise

Séamas 1:11

Óir éiriġeann an ġrian le teas dian‐loiscneaċ, agus seargann sí an féar, go dtuiteann a ḃláṫ, agus go dtéiġeann maise a ḋeallraiṁ i n‐éag: mar sin, is eaḋ, raċaiḋ an duine saiḋḃir i n‐éag ’n‐a ċúrsaiḃ.

Séamas 2:6

Aċt is aṁlaiḋ ṫugaḃar easonóir do’n duine boċt. Naċ iad na daoine saiḋḃre do‐gní leaṫtrom oraiḃ, agus naċ iad féin ṫarraingeas isteaċ i dtiġ na cúirte siḃ?

Séamas 4:13

Féacaiḋ i leiṫ, siḃ‐se adeir, Raċaimíd indiu nó i mbáraċ isteaċ ’n‐a leiṫéid sin de ċaṫair, agus caiṫfimíd bliaḋain innti, agus déanfaimíd tráċtáil, agus ġeoḃaimíd brabaċ:

Séamas 4:9

Biḋiḋ ag éagcaoineaḋ, agus ag déanaṁ bróin, agus ag gol: aṫruiġtear ḃur ngáiriḋe ’n‐a ḃrón, agus ḃur luṫġáir ’n‐a gruaim.