Séamas 2:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ agus má ṫugann siḃ ómós do’n té ar a ḃfuil na h‐éadaiġe breaġṫa, go n‐abrann siḃ leis, Suiḋ‐se annso i n‐áit na h‐onóra; agus go n‐abrann siḃ leis an duine boċt, Seasuiġ‐se annsin ṫall, nó suiḋ annso fá stól mo ċos:

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Agus go mbiáiḋ féuċain aguiḃ don tí ar a mbí an téudaċ lonnraċ, agus go naibéora siḃ ris, Suiġse sa nionad onóraċsa; agus go naibéora siḃ ris an duine boċd, Seasaiṁse ann sin ṫall, no suíġ ann so faói sdol mo ċos:

Séamas 2:3 Iomraidhean Croise

Lúcas 23:11

Agus do‐rinne Ioruaṫ agus a ċuid saiġdiúir fonoṁaid faoi, agus ṫugadar tarcuisne ḋó, agus do ċuireadar éadaċ geal air, agus do ċuireadar ar ais ċum Píoláid é.

2 Chum na gCoirinnteach 8:9

Óir is eol daoiḃ grása ár dTiġearna Íosa Críost, giḋ go raiḃ sé saiḋḃir, gur éiriġ sé boċt ar ḃur son‐sa, ċum go n‐éireoċaḋ siḃ saiḋḃir de ḃarr a ḃoċtaine‐sean.

Séamas 2:2

Óir má ṫagann fear isteaċ ’n‐ḃur sionagóig, agus éadaiġe breaġṫa air, agus má ṫagann isteaċ, leis, duine boċt agus droċ‐éadaiġe air;

Séamas 2:6

Aċt is aṁlaiḋ ṫugaḃar easonóir do’n duine boċt. Naċ iad na daoine saiḋḃre do‐gní leaṫtrom oraiḃ, agus naċ iad féin ṫarraingeas isteaċ i dtiġ na cúirte siḃ?

Iudais 1:16

Luċt claṁsáin, luċt cannráin is eaḋ a leiṫéidí, ag siuḃal do réir a n‐ainṁianta féin (agus focail ṁóra, maoiḋteaċa ’n‐a mbéal aca), ag taḃairt ómóis do ḋaoiniḃ le súil go ḃfaiġiḋ siad brabaċ dóiḃ féin.